Berlijnse liederenhandschrift

LVII.

Trout zelich wijf, zal troyst an mir becliven,
zo spreech us dinen mont zo roet:
"doen ne zalt nicht lench der zorghen waghen driven",
die mi ghebeyt bys an die doet.
Deys dan dat, zo trouwe jch wal ghenezen,
vyl hertz vrocht. Zal ich alzus verwezen,
das weer eyn onverdienet loen.

[fol. 66v]

 

Wie ver ich bin, al minen zin ontrisschet

 

om een zo fiin das bilde claer.

 

Ir mont roet kan dousent zorghen leschen,

 

vyl menich enghel nemt er waer.

1670

Wie ver ich vaer, miin hertz steyt by der scone

 

om anders nicht. Yr hoyft das dreyt de crone

 

gayr weldich in der hoechster scayr.