Berlijnse liederenhandschrift

XXXVI.

* Nu daer, nu daer, nu daer!
Werde mijn, nu van myr vaer!
Ich houde mich aen mijn armoet.

God gheve minre vrouwen goet
heiles vil, des ich yr gan.
Ich bin myt scaden worden vroet,
des ich bin ir gompelman.
Alle mijn hope gayr verloren.
Et zi mir lief, et zi mir toren,
ich gheve mijn halleer om mijn hoet.
Dat ich yr bin zo rechte smade,
dat is mire armoet scout,
des wert ich van leide gra,
en haen zilver nochte golt.
Zal zi mich daer om versmaden,
dat ich leyder niet haen -
wie dunck, dat zi mir reden doet.