Berlijnse liederenhandschrift

[fol. 60r]

XXXV.

* Waphen, waphen, truweloes!
Al evel dunck myr guet!
Zynt ich mijns hertz vrou verloes,
ervruyt mich niet die moyt.

Also lief, al zy mir is,
das ich zi lazen moyt!
Wer yt, altz et heeft gheweest,
daer voer coer ich ghein goyt.
Zint ich verloes,
dat ich vercoes,
ervruyt miin hertz nye.
Nochtan zo deyt mir zo wal,
dat ich zi ane zie.

Was wiltu, ionghe dommer man,
was wiltu wenschen,
zint tu bij dyns hertz vrou
machs reyen densen?
Daer en derf ich niet tsoe tyden
nu noch nemmermeer.
Zi hayt den zin van mir ghekeert,
zi ne weynets nemmermeer.

Was wiltu, arme zender man,
wes wyltu weynen?
Ich stande her alleyne,
en mach niemmer vreude haen
noch te blide zyn:
eyn ander man hayt zijn ghenuechte
van der vrouwen mijn.