Berlijnse liederenhandschrift(1941)–Anoniem Berlijnse liederenhandschrift– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende XXXII. * Wael hem, die na ziinre lost mit zuchten wert ghedrucht aen hertz lieven borst! Och wie langhe sal ych commer dulden, ich zelder man, 980[regelnummer] das ich mire werder vrouwen hulde noch nie ghewan! Des dult mijn hertz groys ongedolt: vrou venijs geeft mir clein ontholt, opbaern. 985[regelnummer] Venijs vrou, ich clage u minen commer. Trout zalich wiif, sal ich alzus verdommen mijn ionghe liif? Boven allen vrouwen wijs ercoren, 990[regelnummer] ghenade, bloiende rosen, liefste liif! Stedicheyt, wye machs tu das geliden in enighen moyt, das tu dich onstede lays bescriven 995[regelnummer] in blawen doet? Mennich, die gestede zeyt, die ghestedicheyt es onghereyt in hertzen. Vorige Volgende