De Belgische Illustratie. Jaargang 16

Allerlei.

Lieplekken uit marmer doen verdwijnen.

Een olievlek in een marmeren gang maakt ongeveer hetzelfde effect als een inktplak op de borst van een onberispelijk gestreken overhemd en heeft daarbij het ongerief, dat ze er niet zoo gemakkelijk uit te wasschen is. Toch is dit niet geheel onmogelijk, gelijk velen meenen, en mogen wij het duitsche Industrieblatt gelooven, dan is het zelfs zeer gemakkelijk marmer van olieplekken te zuiveren. De plekken zouden namelijk, als zij niet te oud zijn, verwijderd kunnen worden door ze te bedekken met eene pap van gebrande magnesia en benzine; nadat de benzine verdampt is, borstele men de overblijvende magnesia weg en de vlek zal mede verdwenen zijn.

Een ander middel bestaat, volgens genoemd blad, hierin: men vermengt gebluschte kalk met eene sterke zeepoplossing tot eene roomachtige pap, die men zoolang op de besmeurde plek strijkt en daarna afwrijft, tot de plakken verdwenen zijn.

Gipsfiguren te zuiveren.

- Zulk een sierlijk effect een fraai gipsbeeld maakt, als het nog nieuw en wit is, zulk een armzalig figuur maakt het als het door ouderdom geel en vuil geworden is. Daarom is het voor lief hebbers van dergelijke artistieke en wezenlijk decoratieve kamersieraden van belang een doeltreffend middel te weten om zulke beelden te zuiveren. Daartoe neme men schoon, zuiver kalkwater, laat daarin wat perkamentlijn oplossen en hange nu het beeldje aan een draad in het vocht, tot dit er goed ingetrokken is, waarna men het beeldje er uit neemt om het te laten drogen. Grootere beelden, zooals bustes enz. kan men in een vat zetten, dat met de aangeduide vloeistof gevuld is. Na ze er uit genomen te hebben, bestrijkt men ze met water, waarin wat aluin is opgelost, en zoodoende zullen ze weer helder wit worden.

Omgewaaide boomen.

Boomen, die ten gevolge van geweldigen storm uit den grond gerukt zijn, behoeven daarom nog niet als reddeloos verloren beschouwd te worden. De heer Baker in Engeland verzekert integendeel dat ze zeer goed te behouden zijn, mits de wortels maar niet volkomen van aarde zijn ontbloot. Men ontlaste die omgevallen boomen eenvoudig van hunne kruin, zette ze weder met zorg op hunne oude plaats en zal bevinden dat zij opnieuw takken schieten en als het ware een nieuw leven beginnen. Genoemde heer heeft daar menigmaal voorbeelden van gezien.

Vrouwelijke ambtenaren.

Zooals men weet, heeft de vrouwenemancipatie in Amerika reeds zulke vorderingen gemaakt, dat men er niet alleen vrouwelijke doctoren en advocaten, maar zelfs vrouwelijke predikanten aantreft. In de ambtenaarswereld vooral hebben de vrouwen zich in den laatsten tijd eene aanzienlijke plaats veroverd, zoodat men daar van ondervinding kan spreken wat hare verdiensten, geschiktheid en bruikbaarheid betreft. Een hooggeplaatst regeeringspersoon nu schrijft omtrent de vrouwelijke beambten het volgende in de Scientific American:

‘Een klein dozijn vrouwelijke ambtenaren veroorzaakt ons meer drukte dan een geheel honderdtal mannelijke. Onder de eersten heerscht de kleingeestigste ijverzucht over bevorderingen, over de arbeidsverdeeling, ja zelfs over de zitplaatsen, die zij in het bureau moeten innemen en duizend ingebeelde bevoorrechtingen. In al deze kinderachtige kibbelarijen om niets wordt de hoofdambtenaar van het departement betrokken. De dames vervolgen mij niet alleen in mijn bureau, maar tot zelfs in mijn huis; ja er zijn gevallen voorgekomen, dat zij beproefden mij uit mijn bed te laten halen om haar grieven aan te hooren. Er gaat haast geen dag voorbij, dat er niet een paar voor mijn deur staan, en op straat kan ik mij nauwelijks laten zien, zonder door dames staande gehouden te worden. Het ergste is: tegen een man kan men nog eens uitvallen, als hij indringend wordt, maar tegen eene vrouw niet, wijl zij u altijd hare hulpeloosheid als dekschild voorhouden. Voor enkele der aangestelde vrouwen koester ik wel sympathie, daar zij eerlijk, vlijtig en accuraat zijn en ook schranderheid bij haar werk aan den dag leggen; maar over het algemeen zijn toch de vrouwelijke ambtenaren onverdraaglijk.’

't Is zeker niet galant tegenover de dames; doch blijf maar eens galant, als zij het u zoo lastig maken!