Natuurlijke boter van kunstboter te onderscheiden.
Bij de groote uitbreiding, die de vervaardiging van kunstboter in de laatste jaren heeft gekregen, wordt het meer en meer wenschelijk een gemakkelijk middel te hebben, waardoor men de natuurlijke boter van de verschillende vervalschingen kan onderscheiden. Zulk een middel wordt ons door een duitsch blad aan de hand gedaan.
Wanneer men op een stukje natuurlijke boter, zoo lezen wij, twee droppels zwavelzuur giet, bekomt men eene witachtig gele, ondoorschijnende vloeistof, die zich na een minuut of vijf, van den rand te beginnen, licht scharlakenrood kleurt. Versche oleomargarine uit rundervet daarentegen geeft aanstonds eene doorschijnende barnsteenkleurige vloeistof, die na twintig minuten donker karmozijnrood gekleurd schijnt. Oude ranzige oleomargarine vormt eene ondoorschijnende, donkerbruine vloeistof. Plantenvetten zooals kokosolie eindelijk geven een licht barnsteengeel vocht, dat binnen een half uur lichtrood, een weinig naar het violet zweemend, worden zal.
Boterhandelaars en zij, die bij groote hoeveelheden boter opdoen, kunnen zich met behulp van bovenstaande aanwijzingen dus gemakkelijk overtuigen met welke soort van boter zij te doen hebben.