De Belgische Illustratie. Jaargang 16

[p. 241]

[Nummer 31]

De droom van den beeldhouwer, naar het Duitsch, door J.R. v.d. L.

De schemering omsluiert

Reeds pijler, welf en wand:

De werkgezellen leggen

Den beitel uit de hand.

Maar één van hen blijft toeven

En spreekt geen afscheidswoord;

De dom wordt stil en donker -

Hij beitelt ijvrig voort.

't Is of met 's levens vormen

De doode steen zich kleedt;

Al beidend schrijft de kunstnaar

Daarin zijn liefde en leed.

Uit bladerrijke ranken

Verrijst een englenhoofd.

't Is 't beeld der bruid, den jonkman

Pas door den dood ontroofd.

De maan werpt door het boograam

Een stroom van zilver licht -

En 't is alsof hem toelacht

Het lieflijk aangezicht.

Voltooid is 't werk. De kunstnaar

Leunt rustend aan den wand,

En pons en beitel zinken

Hem uit de moede hand.

Hij sluimert, droomt en glimlacht -

Hij zag hoe van omhoog

Een lichtende engel groetend

Door 't ruim der domkerk vloog.