De Belgische Illustratie. Jaargang 16

[p. 105]

[Nummer 14]

Onze gravures.

Bidden voor het eten.

Het onderwerp moge alledaagsch zijn; maar de weergeving van dat onderwerp is inderdaad prachtig. Er heerscht in dien eenvoudigen huiskring eene stemming, die indruk maakt. Ziet den vader op het voorplan; den ouden man op het tweede plan; ziet vooral dien jongen en de twee meisjes! Elk van die personen bidt op eigenaardige manier, maar men bidt in den waren geest. Ziet zelfs de moeder, die den blik ter zijde slaat als om zich te vergewissen dat al de kinderen wel bidden en de handen samenvouwen!

bidden voor het eten, naar max michaël

Het vertrek zelve waar de familie, na harden arbeid, vereenigd is, ziet er recht schilderachtig uit en op het doek, door kleuren verlevendigd, moet dat binnenhuis menig schoon effekt opleveren.

Drie zigeuners.

Hun is het leven wel, als zij maar niet moeten werken! Zij weten schier niet van waar zij komen, zij weten niet waarheen zij gaan. 't Is hun onverschillig, als zij maar op eene plaats aanlanden, waar zij het een of ander kunnen meester worden en er maar geen strenge heeren van de wet zijn, die hun beletten te doen wat zij denken hun recht te zijn.

Hier, op de wijde heide, aan den voet van dien ouden boomtronk, hebben zij overigens

[p. 106]

niets te vreezen. Zij moeten een goeden dag hebben gehad; want de eerste speelt een vroolijk deuntjen op de viool, naar hetwelk de spreeuwen of de meerels droomend zitten te luisteren; de tweede rookt lustig zijne pijp en de derde slaapt en droomt misschien dat zijn gelapt kleed een rijke koningsmantel, dat zijne versleten schoen een sandaal met gouden zool geworden is!

Hunne kleeren mogen versleten en gelapt zijn; hunne broek mogen franiën dragen en de laarzen en schoenen zoo hoornedroog zijn dat ze klemmen als waren zij van ijzer - zij leven zonder zorg, zonder zich om het verledene, zonder zich om de toekomst te bekommeren. Zij zien gansch de wereld: het oude Europa, het zonnige Oosten, het ijzige Noorden, het tooverschoone Indiën.

Bezwijken zij op dien dwaaltocht, dan rusten zij onverschillig waar, en hunne familie, die na de begrafenis voortreist, weet aan de anderen zelfs niet te zeggen waar men den doode heeft achtergelaten. Komen zij nooit in hun geboorteland terug? Vraag eerst of zij wel een geboorteland hebben? Immers, zij werden geboren op reis - de gansche wereld is hun va derland.

De zigeuner hoort vooral in de aan het Oosten grenzende landen thuis: in onze streken is de policie niet heel genadig en het volk houdt niet van dat gevaarlijk ‘niets-doen.’ Wij zien dan ook de Zigeuners nooit lang in ons midden vertoeven, en niet zelden ontmoeten wij hen vergezeld van gewapende gendarmen, die de lustige broeders naar de grenzen geleiden. Dat is nu juist niet om hun eer te bewijzen!

Op het balkon.

Wij deelen van daag als tegenhanger van het frissche en levendige tafreeltje Hartsgebeimen, in ons nummer 12 opgenomen, mee: Op het balkon, beiden van Hein Burgers, die in het leveren van fijn getoetste figuurtjes inderdaad een meester is. Was het vrouwenfiguurtje, dat op het balkon, in het midden der bloemen en achter haren breeden waaier (dien wij, ten gevolge eener onduidelijke teekening voor eene soort van japaneeschen parasol hielden) hare hartsgeheimen las, keurig en fijn, dat van Op het balkon, hetwelk de bloemen komt verzorgen, is niet minder elegant, lief en keurig. De twee tafreeltjes worden, even als de vroegere van dezen verdienstelijken schilder, door de Peinture-Bogaerts op het doek overgebracht en vermenigvuldigd en zullen in onze kamers en salons inderdaad een aantrekkelijk sieraad zijn. Het onderwerp is zeer lief, de uitvoering zonnig en frisch, het aspect vroolijk en tot levenslust stemmend. Vele onzer gezelschappen die tombola's inrichten voor liefdadigheidswerken, zullen wél doen een of twee van die schilderijen der Peinture-Bogaerts tot hoofdlot te nemen. Dit zal niet alleen de tombola's aanzienlijk verheffen; maar ook de winner zal er beter aan toe zijn dan met eene onhebbelijke, nietsdeugende en grof vergulde pendule, die in vorm buiten de mode is en als uurwerk evenmin gaat als de looden kinderhorlogie van 10 centiemen, die wij onzen kleinen op de foore in den zak stoppen. Ook voor nieuwjaarsgeschenk, op naam- of feestdag zijn de schilderijen Peinture-Bogaerts voortreffelijk geschikt. De prijs is gering en als kunst bedriegen zij totaal het oog, zelfs van kenners. Men ga de specimen van die vernuftige uitvinding zien bij den boekhandelaar Hendrik Claes, Kleine Markt 9, waar ook weldra de twee bovengenoemden zullen voorhanden zijn.

In het reuzengebergte.

Onder de indrukwekkendste gebergten tellen wij voorzeker het hier genoemde, dat zich in Bohemen, op de Pruisisch-Silezische grenzen, op eene lengte van 11/2 en eene breedte van ongeveer 2 kilometer, uitstrekt. Men kan zich geen denkbeeld vormen welke fantastische gestalten de rotsen dáár hebben bekomen. Niet zelden zijn deze steenbrokken van 30 tot 60 meters hoog en komen ons nu eens voor als torens, muren, boomstammen, koepels, enz. - ja, zelfs. is er niet veel verbeelding noodig, om in deze soms menschelijke en dierlijke vormen te vinden. Ook dragen de meeste dezer rotsen namen, die bij het volk goed gekend zijn en de legende, die zich, vooral in die streken, aan elken bouw vasthecht gelijk het mos en de klimop, heeft zich ook daar genesteld. In de nabijheid ligt het dorpke Adersbacher, naar hetwelk die rotsen ook worden genoemd, van welke wij hier eene voorstelling leveren. Wat de namen betreft die zekere punten dragen, men vindt er de ‘galgen', de biddende monik’, de ‘Elisabethtoren’ het ‘tandeloos wijf’, enz. enz. In de rotsen ontmoet men overal het spoor van eene langdurige inwerking van het water, dat op verschillende plaatsen zeer schilderachtig door de rotsen dringt, boomen vormt, watervallen en loopen daarstelt en grotten heeft doen ontstaan, die zeer merkwaardig zijn voor den natuuronderzoeker.