De Belgische Illustratie. Jaargang 16

Het verdoeken van schilderijen.

Een brief uit Washington aan een der maandbladen beschrijft de manier waarop eenige groote schilderijen, die in den koepel van het Kapitool aldaar hingen, verdoekt zijn geworden.

Het schilderij namelijk wordt op zijn rug op den vloer van een vertrek uitgespreid en aan de bovenzijde beplakt met een tamelijk dikke laag papier, ten einde het voor stof en voor mechanische beleedigiugen te vrijwaren.

[p. 61]

Dan draait men het om en wordt het oude doek met een soort van puimsteen afgeschraapt. Dit is een vervelende en moeielijke arbeid, die zeer veel zorg vereischt. Wanneer men hiermede gereed is, wordt het nieuwe doek uitgespreid en met een dikke kleverige zelfstandigheid bedekt, die door elke porie heendringt. De rug van het geschilderde wordt nu met een meer vloeibare lijm bedekt en vervolgens het doek daar op gelegd; het geheel draait men om, waardoor de eigenlijke schilderij, die nog steeds door het papier bedekt is, boven komt. Met kleine strijkijzers, die tot een temperatuur verhit worden, welke hoog genoeg is om de droging van de beide lijmsoorten te verhaasten, maar tevens laag genoeg om de verf van het schilderij niet te heschadigen, strijkt men nu over het papier dat de oppervlakte bedekt, en neemt later, wanneer de aanhechting bijna tot stand is gekomen en geen vrees meer bestaat voor het ontstaan van kleine oneflenhcden, grootere strijkijzers, die de laatste droging tot stand brengen.

een zomeravond in lucern, naar ernest hevn.

Ten slotte wordt het papier bevochtigd en verwijderd, en nadat de onvolkomenheden in de schilderij hersteld zijn, deze in de lijst geplaatst en opgehangen.