§ Dat goede ingheuen des heylighen enghels teghen die temptacie des duuels vander onlijdsaemheyt.
ALs die valsche bedryegher die duuel vander hellen den siecken mensche becoert heuet mit die sunde der onlijdsamicheyt. soe comt die heylighe enghel totten siecken mensche seggende. O mensche weest lijdsaem in v siecte. want van onlijdsamicheyt ende van onuerduldicheyt soe en comt dijnre sielen anders niet dan verdriet. ¶ Hier af sprect die heylighe leere sinte Gregorius segghende. ¶ Dat rike der hemelen en mach niemant ontfanghen die murmureert ende onlijdsaemich is. Deze woerden aenmercket ende en laet u niet verdrieten v siecheyden die sere wenich ende cleyn is want du mogeste daer mede af legghen die pijnen des veghevuers wanneer ghi dese siecte lijdet verduldelick. ende men gode daer af dancket. wantmen is schuldich gode te dancken alsoe wel van wederspoet als van voerspoet. Als sinte Gregorius seyt
Wt rechter lieften gheuet god die siecte ende seynt enen mensche hier lijden toe. op dat op hem hier naemaels niet en come die ewighe wrake ende die ewighe verdomenisse. want men vint dick wanneer dat god den mensche verghet ende niet en plaghet mit siecten ende ander wederspoet soe heuet die mensche alsoe veel mit zijn weelde te doen dat hy godes verghet. ende hier omme seynt god den siecken menschen lijden toe op dat hij godes niet vergheten en sal. ende op dat dye siecke mensche oeck zal weten dat hem god lief heuet. Want hij seyt in sinen heylighen euangelio. Quam diligo corripio. dat is te segghen. Wie ic lief hebbe die seynde ick liden toe. op dat hij omme minen wille lijden. want ick omme sinen wil gheleden hebbe. .Hier omme o mensce weest vmmers niet onuerduldich want onuerduldicheyt is een dochter des duuels. Sanctus Augustinus seyt. Och here bernet hier ende slaet ende castijt hier. op datstu sparen mogheste inder ewicheyt Sanctus Augustinus seyt noch. Dat liden dat wij hebben dat brenghet ons bi gode. Want dat een mensche siecten toe comen ende hi daer verduldich in is. dat is een teyken dat hi den ewigen doet ontgaen is daer hi te voren in was gheset. Ende daer omme mach men die ewijghe pijne mit dezer tijtlicker pijnen ontgaen. soe en murmureert vmmers niet teghen god wanneer hi v druck ende verdriet to seynt. Mer dancket ende louet gode dat hy hem gheweerdicht heuet v te visiteren ende te vanden. ¶ Ons here ihesus xpristus seyt zelue in sinen heylighen euangelio. Op wen sal mijnen gheest rusten anders dan op den verduldighen. Dat is sonder verduldicheyt ofte lijdsaemheyt en mach niemant comen ten ewighen leuen
Auteursrechtvrij
