¶ Hier beginnen die blijsscappen der saligher sielen die een eyghelick kersten mensche ghebruken zal. wanneer hi des duuels temptacie vromelick weder ghestaen heuet.
NV hebben wij gehoert een wenich vander anxtelijcker verueerlijcker pinen der hellen daer die arme ellendighe sielen in ghepijnighet werden
Nu mogen wi voert horen een wenich van der toecomender vrouden ende blijscappen die alle vutuercoren sielen myt xpristo ihesu ewelick ende vmmermeer in ontsprekelicker glorien zullen ghebruken Want als wij hier vromeliken ende neerstelijcken ghestreden hebben teghen den bosen viant dat is die duuel vander hellen omme sine becoringhe weder te staen ende sine bedrieghenisse te versmaden. soe zal ons daer een costelick loen voer ghegeuen werden dat is dat ewighe leuen mit gode ende mit zijnre gebenedider moeder maria. ende mit allen vutuercoren heylighen ewelijcke te regneren in blijscappen.
¶ Nu machmen vraghen in wat blijschappen dat die ghebenedijde sielen regneren zullen. Daer op antworden die doctoren. Die blijscap is alsoe groet datse gheene eertsche tonghe vutspreken en mach. si is oec also groet datmense mit pennen niet bescriuen en mach. si is oeck also groet datse gheen sterfelick mensche bedencken en mach.
¶ Van dezer ontsprekelijcker blijscappen bescriuet die heylighe doctoer sanctus Augustinus inden boecke van der stat gods daer hi aldus seyt. Waer dat sake dat wi saghen wat ons belouet is inden hemel alle dat inder eerden is dat soude ons snode ende quaet duncken toe wezen. ende al die ydel ghenoechte dezer werlt zouden wij versmaden ende niet achten ¶ Och hoe zalich ende hoe wijs zijn die menschen opter eerden die in dezen teghenwoerdighen leuen dit voer oghen hebben ende versmaden die ongheuallighe tijtlijcke ghenoechte ende wellusticheyt hoers vleysches omme die vroude ende die ghenoechte des ewijghen leuens te ghebruken. ende mit cristo te leuen in ontsprekelijcker blijsscappen
¶ Die heylighe leerre sinte Iheronimus schriuet vanden rijcke der hemelen zeer bequamelijcke ende ghenoechlijcke segghende aldus. Och hoe grote vroude hebben die wtuercoren vrenden ons heren in dat aensichte hoers teghenwordighen ghezontmakers dat si ghebruken ende aenschouwen in onghemetenre blijscappen ende ghenoechten.
¶ Die salighe sielen hebben alsoe grote ghenoechte. ia mocht een siele wt den hemelrijcke gaen ende al die ghenoecht deze teghenwoerdigher werlt ghebruken totten ionxten daghe toe. zoe zoude nochtants die siele lier enen dach in die vroude des ewighen leuens wezen. dan ten ionxten daghe toe al die vroude dezer teghenwoerdigher werlt te gebruken. ¶ Hier af scriuet die heylighe