Ars moriendi

[fol. 12v]

Weset sterck inden ghelouen; Laet ons gaen vlyen; Wi sint hier verrwonnen; Te vergeues heb wij gearbeid

[fol. 13r]

§ Dat goede ingheuen des heylighen engels teghen die becoringe des duuels ende hoe hem die siecke mensche stantachtelijcke sal wederstaen ende alle sine quade becoringhe ende bedrieghenisse van hem verdriuen sal

HIer mercket die grote liefte die ons here ihesus xpristus tot allen menschen heuet. Als dat fenijnde serpent. dat is die duuel vander hellen den siecken mensche in mistroeste ende in onghelouen ghebracht heuet. dan sendet god sinen heylighen enghel om den siecken mensche weder in dat gheloue te brenghen. Dit zijn des engels woerden ende zijn goede ingheuen. O mensche en gheloeft niet dat fenijnde ingheuen des duuels. hi is seer logenachtich Want ouermits sine loghenen heuet hij onse olders bedroghen Adam ende eua Hier omme en twiuel niet in dat gheloue al ist dat ghijt niet begrijpen en cont Want mocht ghijt gheloue begrijppen zoe en waerse niet verdienlick. Hier af seyt sinte Augustinus. Dat gheloue en heeft gheen verdienste daer dye redelicheyt af heeft dat beuoelen ¶ Sanctus paulus scrijft in sinen .xi. capittel totten hebreen ende seyt aldus. Onmoghelic ist gode te behaghen sonder dat gheloue. Sanctus iohannes seyt. Dat gheloue is dat yerste beghinsel onder allen dogheden. Salichlicker wast der moeder gods maria dat si ontfinck dat geloue dan dat vleysche ons heren ihesu cristi haers ghebenediden kindes

§ Anmercket oec dat gheloue der saligher vaders Abraham ysaac ende iacob

§ Anmercket dat gheloue alre lieuer heylighen. Besiet wat die vutuercoren martelaren christi ihesu om dat gheloue gheleden hebben. Die een heeft hem vore dat gheloue laten villen. die an braden. die derde stenighen. Daer omme o lieue mensche al ist dat v die duuel becoert omme te brenghen van dat gheloue ghelouet vmmer zijne bedrieghenisse niet. Want hi is een bedriegher alre menschen. anmercket die grote stantachticheyt des ghelouen. Ia is dat sake datstu volcomelick gheloeft sonder enighe twiuelachticheyt zo en moecht ghi van gode nummermeer versceyden werden. mer ouermits dat gheloue zult ghij vercrighen verghiffenisse uwer sunden

Dat gheloue is alsoe crachtich datmens niet vutspreken en mach. Want dat moghen wi sien an sinte iohannes euangelista die dat fenijnt dranc vut den kelc. mer ouermits zijn stantachtighe gheloue verwan hij dat fenijn des drancs ende die verghiffenisse en hinderde hem niet Dit ende deser ghelijcken vintmen tot vele steden bescreuen hoe grote cracht dattet gheloue aen hem heuet. daer omme wantet gheloue aldus vast ende starck is zo ist wel reden dat wi stantachtlicke

[fol. 13v]

in dat geloue bliuen. Want sonder dat gheloue en mach niemant die barmherticheyt gods vercrighen. Ende als een mensche stantachtich int geloue blijuet so en mach hi nummermeer van des duuels becoringhe verwonnen werden.

Want dan dit gheloue aldus machtich is dattet ons bescermen mach voer des duuels temptacie zo ist van noden dat wi ons mit dese geloue wapenen teghen des duuels temptacie ende teghen alle zijne bedrieghenisse

NU sal yeghelic mensce mercken twe punten als hij ghetempteert wort vanden duuel teghen dat gheloue

Ten yersten ist van noden dat hij geloue dat xpristus ihesus een waerachtich god is sonder dit gheloue en mach niemant beholden bliuen. ¶ Ten anderen so ist van node dat die mensce gheloue. Want als onze here ihesus xpristus sprect in sinen heylighen euangelio. Den ghelouighen is alle dinck moghelic. Noch seyt onse heer voert inden euangelio ¶ Alle die ghene die daer ghelouen in minen name dat si bidden zullen si ontfanghen Ende mit aldustanigher ghelouen zal die siecke mensche des duuels temptaci ende zijn becoringhe wederstaen

§ Nu zalmen voert weten dat gheen dinck orberlijcker noch profitelicker den siecken mensche en is dan datmen hem dat geloue mit luder stemmen voer segghe also langhe als hi leuet. ende dat om twe zaken. ¶ Ten yersten op dat de mensce vanden duuel niet verwonnen en werde. Want die siecke mensche heuet veel meer fantesien ende vremder ghedachten in sinen laetsten eynde dan hij in sinen leuen heuet. ende alsmen hem van dat gheloue toesprect zo verghet hij dicwijl die quade fantesien ende gedachten.

§ Ten anderen maele ist van noden datmen den siecken mensche dat gheloue versegghe op dat die duuel van des gelouen crachten ende mogentheyt rume ende den mensce mit vreden late.

¶ Die duuel haet dat gheloue veel meer dan enyghe ander doechden. Want al had een mensce al de zunden der werrlt ghedaen als hijse ghebiechtet heeft mit berouwe ende gelouet volcomelijcken dat gods barmherticheyt meerre is dan alle die sunden der werlt. Als een mensche aldustanighe geloue heuet zo mach hi volcomelick weten dat hij nummermeer des duuels werden en sal noch die duuel en sal hem mit ghenen tormenten pijnighen connen ¶ Hier omme want men des duuels listicheyt ouermits dit geloue verdriuen mach. zo is die valsche duuel dat fenijnde serpent altoes vut omden mensce te bedriegen ende te brenghen van dat geloue in mistroeste ende in onghelouen. daer om salmen den siecken mensce altoes dat gheloue voerlegghen op dat hij niet en come in die stricken des duuels