Van Arent Bosman: een mirakel dat geschiede int jaar 1433 in den lande van Cleve

¶ Capittel xxxv

DOe sprac arent al clagende: ic en mach niet wel vasten al ic wander of als ic aerbeide Die geest antwoorde so etet wat tot dijn lijfs nodurfft ende vast van sonden. Doe vraechde arent hoe salmen den vridach vasten Die geest antwoorde een yegelic na sijnder macht die best doet die sel best hebben Dies macht hadde na lijf ende aen haue die soude den vridach vasten als die xl. dagen sijn geboden te vasten ende een ygelic mensche sel oec vasten na des lants goede gewoenten op dat hi geen quaet exempel en geue. Ende men mach oec wel eten na des lants goede gewoente ist naden kersten ewe ende onder den paeus. Voort sprack die geest wattu gode of sinen heilegen geloeft hebste dat betaelt alstu alder eerst mogest eer dat die god maent Ende nemt oec voor di dattu gode dienste des morgens vroech Ende en wil niet sla-

[fol. e2r]

pen so lange in dijn sonden dat die zonne opten bedde schijnt want onze here ihūs xpūs vroech geboren wort inder middernacht. hi en woude de warme zonne niet verbeiden. hi nam vroech in der middernacht sijn passie. ende verloste ons van der ewigher verdoemnisse om dat wij vroech overdencken souden sijn bitter doot. hi heeft voor gewaect ende brac sijn ruste vroech. op dat hi ons vroech brengen soude in die ewige rust Alle die gene die gaerne slapen als si misse souden horen die sijn gelijc den v: dwasen maechden dye lange sliepen ende en conden haer lampen niet bereiden eer de brudegom quam ende si worden buten gesloten Mer die v. vroede maechden si waecten ende hadden haer lampen al bereit ende ginghen metten brudegom in Daerom salmen des morgens vroech ter missen gaen ende niet des middachs: want die meeste pijn ihū xpī tot dier vren een eynde nam Daer om sellen die missen tot dier vren ghedaen wesen ten waer nootsake. met men sal nader luden lange slapen niet beiden. om dat die vre des doots niet en beidet