¶ Capittel xxxi.
DIe geest sprac voort. du souste mi vragen van andere dingen die di noot sijn ende laten god met sine verborgen dinghen onbecoort Die geesten die tot gode comen weten alle arsedien ende sijn ghelijc den ouden besochten medicijn meesters Doe sprac arent. Ic bin in mijn lichaem cranc gheef mi raet. Die gheest seide Ic weet wel datstu te broken bist an dijnre rechter side: mer ic en meen dat licham niet ic meen die siel die medicijn die dat licham begheert is dicwil der zielen een doot wonde gaue ic dan raet tegen die ziele so waer ick een boos meester wanneer die ziel gesont wort so wort dat lichaem ghesont ende dat sal gheschien ten ionxsten dage als ihūs x̄ps die dode op doet staen ende geeft weder lijf ende ziel wie dan een gesonde ziel heeft die sal dan een schoen licham hebben totter zielen dattet gheen herte