Van Arent Bosman: een mirakel dat geschiede int jaar 1433 in den lande van Cleve

Ca. xxiiij

ALs arent meer vraghen soude sprac die geest Ic moet wanderen mijn pelgrimagie ende du selste opten derden auont weder op dese stede comen ende du sulste dijn enen oge toe binden dattu daer mede niet en sietste die wile dat ic met di spreke Doe vraechde arent waer selstu dese ij. dagen wesen hebstu oec yemant met di Die geest antwoerde. Ick sal minen engel hebben die sal mi voorghaen ende ic sal sien alle die pine der verdoemder zielen ende oec die menichuoudige pinen des vagheuires ende sal daer na sien die vroechde der saligher zielen Ende als arent meer vragen soude doe quam een schijn als een sonnneblic ende was rechteuoert metten geest wech Doe ginc arent thuys ende opten derden auont quam hi weder op de stede ende dede als hem die geest beuolen had ende ginc opten hof omtrent middernacht eer de geest weder quam soe dat arent begonde te twifelen als die geest niet weder en quam ende hadde hem om ghewent ende woude weder thuys gaen. Doe quam die geest ende sprac vraghet mi nv watstu wiltste Doe bleef arent staen ende

[fol. d1v]

wert seer veruaert ende en dorste niet spreken want die geest en quam niet in alsulker schijn als hi te voren plach te doen hi en was niet aen te sien want hi was claerder dan die sonne. Ende want arent doer die claerheit sach metten enen oge dat hi die toe gebonden en hadde so wert dat oge so donker dat hi daer mede niet en sach tot opten tienden dach nae dien daghe