¶ Capittel xxv.
DOe sprac die geest ten anderen mael vraget mi nv Doe sprac arent met groter anxt. Waer hebstu dus lange gebleuen. ende wat is die grote claerheit Die geest antwoorde. watstu sietste dat is gracie ons heren ihū xpī Ic en mach mi niet meer openbaren als ic plach te doen Ic bin nv gecleet met witten clederen der ewijger vroechden ende ic ben gespijst voer den ewigen honger ende ben gelaeft voor den ewigen dorst Doe du ommekeerdes ende woudes thuis gaen doe was ic noch so verre van di als een sterc man soude mogen wanderen van adams tijden tot op desen dach toe. Ende ic was tot ander steden daer ic sach dat gebn̄dide ansichte ons heren ihū xpī ende ic sach oec alle dinc dat inden hemel ende inder aerden geschiede ende was nochtans so verre van tansicht ons heren ihū x̄pi als een starc man had mogen wanderen in al te veel iaren. ende en laet di des niet verwonderen want