Van Arent Bosman: een mirakel dat geschiede int jaar 1433 in den lande van Cleve

¶ Capittel xv.

DEs anderen daghes quam die geest weder op dien selue stede. Doe vraechde arent waerom openbaerste di meer des nachts dan des daghes Die geest antwoerde. also langhe als ic niet en mach comen te gode so bin ic inder nacht. daer om openbaer ick mi meest inder nacht. Doen vraechde arent hoe langhe selstu noch pine liden Die geest antwoerde. twee dagen ende twee nachten tot die missen al ghedaen sijn dan vaer ic te gode. Doe vraechde arent machmen di niet helpen dattu dese twee daghen gheen pijn en dorste liden Ist dat ick in mijn leuen enich aflaet verdient hebbe dat soe geef ic di ofstu wilste Doe antwoerde die geest gheef mi des aflaets twee daghen datstu te middage verdiendes dan en behoue ick niet meer pijnen Doe vraechde arent. waer mede verdiende ick te middaghe aflaet. Die gheest antwoorde datstu dye twee arme luyden om gode ouer dat water voerdes. Doe seide arent: Dat gheue ick dy inden naem

[fol. b6v]

ons heren ihū cristi Doe sprac die geest. Gode si lof ende ere ende di ewich loen van gode Nu en heb ic gheen pijne meer ende bin gesont van alle pine des vageuiers. dit was dus gheschiet arent soude des middachs ouer dat water riden dat die riuire gheheten is daer quamen twee arme pelgrims ende baden arent dat hise ouervoerde om gods wil doe nam arent den enen after op sijn paert ende voerde hem ouer ende haelde den anderen oec ouer om gods wil Doe seide arent totten geest. bistu nv rede te gode te varen nv du gheen pijn en hebste Die geest antwoerde na desen twe dagen als die missen al gedaen sijn.