¶ Capittel xij.
ALs arent meer soude vragen so wert de geest so cranc dat hi niet meer spreken en conde ende rechteuoert voer hi heen wech En dat dede die geest wel tot negen stonden nae dien mael dat hem arent anderweruen hadde besworen ende alle pijn tot dat die leste missen waren gedaen Doe quam die geest des anderen auonts weder opten hof ende was ghestelt als een out man ende ginc bi arent opter aerden als een mensche Ende als arent voort ginc door die poerte so ginc die geest beneuen hem doer den tuyn ende en gaf geen gheluit van hem mer hi ginc daer doer als die sonne doer dat glas Daer om vraechde arent wat dat grote lichaem waer dat hi hadde Die geest antworde dat en is geen lichaem mer het is vanden vier elimenten des hemels.. Doe seide arent Hebstu geen lichaem. hoe mogestu dan soe schone spreken Daer op antwoerde die geest Des menschen sprake en is anders niet dan die geest des menschen. ende als die geest van des