¶ Capittel x.
DOe ghinc arent weder thuis ende verwonderde zeer dat die geest aldus weder gecomen was Doe vraechde arent of hi noch in pinen ware. doe sprac die geest ic hebbe noch grote pijn ende sal duren noch vi. sonnendagen tot die missen al gedaen sijn Doe vraechde arent waer waerstu den eersten nacht doe du vanden lichaem gescheiden waerste Die gheest antwoorde op die stede daer mijn huysvrou sterf daer wert ick yerst gepijnt nader doot. daer had ic mijn gelt staende onder mijn bedde doe ic mijn huisvrou tegraue brocht ende was in groten rouwe Doe gingen som van mijn kinderen ende namen mijn ghelt. des ic so groten rouwe had dat ic mijnre sinnen wat quijt wert van rouwe ende wert so cranc dat ic mijn leuen daer mede cortede v: iaer lanc die ic noch langer geleeft soude hebben dat ic penitencie hadde gedaen ende waer dan salich ghe-