Van Arent Bosman: een mirakel dat geschiede int jaar 1433 in den lande van Cleve

¶ Capittel viij.

DOe ginghen henricus ende arent te samen tot aken ende deden alle saken als si best conden ende de bose geest dede hem veel verdriets op datsi die beuaert breken soude. want als die waerdinne iiij. brode op die tafel leide so en rekende si mer ij. dat dede die bose geest ende dier gelike veel dat si al weder te recht maecten. anders hade die beuaert te broken geweest als arent na vanden geest hoerde doe die beuaert gedaen was doe docht arent dat hi henric lonen wilde. doe seide henricus Ic en wil anders geen loen dan gods loen. doe ghinc henricus weder thuys ende arent ghinc opten hof ende vraechde den geest of die beuaerden wel betaelt waren hi seide so nau alsmen gout

[fol. a7v]

weghet. doe seide arent zijn dese beuaerden niet wel betaelt so en worter niet veel wel betaelt Doe seide die geest du hebste waer geseit Doe vraechde arent watmen die zielen alre salichste mocht na doen Die geest antworde missen aelmissen vasten ende ynnich gebed wanneer sy te recht gescien Die missen met rechter andacht. die aelmissen van rechteruaerdich guet dat gebeth van rene herten en met ynnicheit ende vasten van lieden die in warachtige penitencie leuen dat is seker behouden Doe dacht arent op dat grote aflaet dat totter kercken wordt gegheuen. ende vraechde den geest of dat oec te vercrigen ware alst gegeuen is. Doe antwoorde die geest. die warachtige rouwige menschen die in penitencien sijn dubbelt Voort sprac die geest mocht ic in vleisch ende in bluede wesen so lange dat ic op onsen kerchof ginc ende sprake O god ontferm di mijnre na dijnre groter ontfermherticheit so waer ic quijt van alle pijne.