Inden name des barmhertighen ende goedighen Gods. X. Capittel.
GOdt die alle dinghen siet ende weet, die sal de ghene die boosheyt doet een smadelijcke doot laten sterven, ende een yder die goet doet, het sy heymelijck of openbaer, die sal van Godt daerom beloont werden, maer wie Godt ende sijnen bootschapper niet en hoort, ofte de Wet wil strijdich maken, die willen wy allerley plagen aen doen, maer de geloovighe sullen een sulcke doot sterven, soo zy dat verdient hebben.
Sommighe sullen van u begeeren dat ghy dat boeck vanden Hemel nederwaert op haer hooft wilt laten regenen, maer dese sult ghy tot antwoort gheven, datter sommige van Mose noch hooger dinghen begheert hebben, namelijck dat hy haer Godt soude wijsen, maer daer over zijn sy vanden donder ende blixem uyt den Hemel verslagen geworden.
Vele menschen smaeden de Ionckvrou Maria, ende vele seggen dat Christus niet Maria soon noch Godes bootschapper zy, maer een ander die hem gelijck ghesien heeft, ende dat die is ghekruyst ende ghedoot geworden, Dese alle hebben in haer herte groot twijffel datse hem niet en hebben ghedoodet, maer de onbegrijpelijcke Godt, heeften tot hem genomen, doch de onbegrijpelijcke Godt sal in ghene werelt hier van selve getuygenis gheven.
De wijse ende bestandighe lieden roepen Godt aen, ende gelooven sijn gheboden, dese doen de lieden goet, ende geven rijckelijck aelmoessen, daerom sal het haer ten laetsten oock vergolden werden.
De ongeloovige sal Godt onwtsprekelijcke pijne aendoen, ende haer int eeuwighe vyer storten: Daerom lieve luyden ghelooft den bootschapper die u de Goddelijcke waerheydt vercondicht, op dattet u welgae, maer wacht u dat ghy niet erghens teghen Godt, ende de Wet en spreeckt.
Iesus een sone Marie, een bootschapper Gods, een gheest, ende een woordt, dat vanden Hemel hier neder ghesonden is gheworden tot Maria: Ende als ghy aen Godt ghelooft, soo en moet ghy niet segghen datter drie Goden zijn, want daer en is maer een Godt, die oock geenen sone en heeft, die het alles onderworpen is. Christus can het soo weynich loochenen als de Enghelen dat hy Godt niet soude onderworpen zijn: Ende wie desen niet en ghelooft, die sal hy grousaem straffen, maer de gheloovighe sal hy eeuwighe vreuchde ende blijdtschap toevoeghen.