|
| |
De Stamme ende ’t gheslachte van Mahometh. II. Capittel.
HEt Boeck vande Stammen ende ’t geslachte Mahomets des Gesanten Gods, wiens Gebedt ende heyl altoos over hem zy, begint van Adam ende Eva aen, ende alsoo gaet de successie sijner voor-vaders soo wel vrouwelick als mannelick geslachte, ordentlic voort tot op die tijdt dat hy van Godt volkomen aengenomen, ende tot sijn wercken nuttelijck gemaeckt heeft.
Kabalkabar was doen ter tijdt by de Ismalijten voor een Rabbi ghehouden, want hy niet alleen deur ’t lesen van vele Prophecyen, maer oock uyt lange ervarentheyt der Astrologia ende ander konsten soo veel gheleert ende geweten heeft datter een Prophete komen soude, soo verwachte hy daerom met groot verlanghen, wanneer, ende op wat plaetse dit gheschieden soude. Ende onder desen soo hoorde hy dat tot Serezab, ’t welck is een stadt in Arabia, een kint was gebooren gheworden, aen ’t welcke alle die merckteeckenen te vinden waren, van welcke hy inde boecken te vooren ghelesen, ende sijn konsten hem aengheseyt hadde. Ende dit sijn geloof werdt noch meer bekrachtiget deur het gemeyne geroep dat over al ghekloncken heeft, namelick, wat voor groote miraculen ende wonderen by sijne geboorte hen begeven ende toegedragen hebben: ’t welck in desen Wijsen Man een sulcke begheerte heeft aenghesteken, dat hy hem gantschelick bereyde aen die voorseyde plaetse te trecken. Ende doen hy nu daer henen quam soo heeft hy dat kindt fijn ende manierlick aengegrepen, ende die teeckenen die ’t aen hem hadde vergheleecken met die mercktekenen, daer van hy in verscheyden schriften hadde ghelesen, namelick, dat hy sommige characteren ofte kentekenen op het voor-hooft, als oock op den rugge hebben soude, ende dewijle men nu sulcks aen dit kindt bevant, soo heeft die man sonder eenich twijffel ghelooft, dat het der Mahometh zy, die langhe tijdt te voor en gelijc sy seggen, haer als een boodschapper of gesante Godts, ende als de laetste Prophete is belooft geworden.
Ende op dat nu de gantsche werelt dit bekent ende openbaer soude werden, soo willen wy van Adam ende Eva aen beginnen, ende de voor-ouders van Mahometh ordentlick na malcander beginnen te beschrijven, gelijck sulcks sijn Meester Kabelmedy leert ende beschrijft, beginnende als volght:
Als Godt de Almachtige Schepper Adam uyt der aerden gemaeckt hadde, ende dat die selve levendich op sijn voeten stont, met vreese ende beven: so heeft hem ghedacht dat het suyselde ende wederschal lede in sijn hooft, niet anders dan wanneer de wint de bladeren vande boomen neder waeyt: So heeft hy hem over dese resonnantie ende geruysch hooge verwondert: Doen sprack de Heere tot hem, waer over verwondert ghy u, want dit is een teecken van dien eenigen | |
| |
Prophete ende boodschapper die ic inde werelt senden sal: Daerom so schencke ic u dit zaet des lichtes mijner macht, met welcke ick wil dat gheen sone ontfangen en werde, of ten sy saecke dat de schaemte des wijfs gepurgeert ende reyn zy, ende dat u mannelick lidt reyn, ende oock fijn ghesuyvert zy, want daer door sullen de Propheten, ende oock Mahometh gebooren werden, die daer in alle eeuwigheyt lichten ende schijnen sal, ghelijck de Sonne midden in haer stralen, ende de Mane in haer hoochste glants plach te schijnen. Maer Adam en wist eygentlick niet wanneer hem de Heere dit licht ingieten soude. Ende soo dickwils hy nu by sijn wijf wilde slapen so moeste hy hem altoos te vooren baden ende wasschen, ende dit wert ghedaen ende onderhouden so lange tot dat sy met den Seth swanger ginck, dewelcke een vader der Propheten ende het Hooft vande boodschappers Godts is. Ende op dese tijt is dese klaerschijnende glants van ’t gesichte Adams geweken, ende is in sijns wijfs aengesicht gevaren: ende daer door is sy de gantsche tijdt haers levens soo schoon geweest, dat de lucht, de aerde, de dieren daer over haer seer verwondert hebben, ende Adam haer Man heeft hem hier over ontset, ende haer in alles ghe-eert, ende hy en heeft haer niet meer aengheroert noch beslapen. Maer onder desen soo quamen alle dagen de Engelen, om haer te begroeten, ende brachten met haer de beste ende welsmakenste lieflickheden uyt het Paradijs, tot ende so lange dat Seth is geboren geworden: ende nae desen soo heeft Eva altijt twee kinders op eenmael ontfangen ende geboren, namelick een Knechtken ende Meysken.
Doen nu Seth op de wereldt quam soo hadde hy in sijn aengesicht dit klaer schijnende licht ofte glants, ’t welck te voren Eva hadde: ende doen stelde God tusschen Seth ende de duyvel een tijdt ende termijn, dat niemant in seven Iaer soude overschreden: Dit licht quam tusschen hemel ende aerde, waer door de Enghelen tot Seth op ende af quamen, ende men hoorde alle dage vanden Throon een heraut, dat is eene die opentlick uyt roept, ende sprack: verblijt u ghy aertrijck, ende hebt een herte ende moet, dewijle ghy zijt weerdich gheworden dit licht van Mahometh, over welcke is het ghebedt ende ’t heyl Godes.
Ende dit licht heeftmen in ’t aenghesichte van Seth soo lange sien voorlichten ende schijnen tot dat Adams tijdt ende ure om te sterven na by quam, want als Adam sach dat de doodt hem nakende was, soo heeft hy sijn sone Seth ghenomen, ende gevoert ter plaetsen, daer hy plagh te bidden, die hy met dese navolghende woorden heeft aenghesproken: Lieve soone ick hebbe bevel van Godt dat ick u voor mijn doodt sijnen wille moet te kennen geven, ende genoegsaem als in een Testament bevelen, dat ghy dat eenighe licht ’t welck ghy in u aenghesicht hebt ende draeght, een heylighe ende weerdige Creatuere overlatet, ghelijck ick sulcx gedaen hebbe. Daer nae soo wende hy sijn redenen tot den Heere, ende sprack: mijn God ende mijn Heere ghy hebt my een sonderlinghe vryheydt met dit goddelick licht ghegheven: ende gelijc ick sulcx nu van u ontfangen hebbe, soo wil ick het nu laten op eene van mijn soonen: daerom so sent eenen Engel die getuygenis geeft tusschen my ende hem, eer dat wy sterven, ende dese woorden en waren qualick uytghesproken, siet soo verschijnt daer den Enghel Gabriel met 7000 andere Engelen, ende een yeder onder haer hadde een wit pampier ende penne, uyt het Paradijs in haer handen, die groeteden Adam ende seyden: u stemme is verhoort gheworden, ende de Heere heeft bevolen, dat wy de | |
| |
ordeninghe der geboorte Mahomets beschrijven souden: Ende alsoo heeft Adam sijnen wille aen sijn Erfgenaem gelaten, met t’samen het getuygenisse der Enghelen ende den seghel of rinck Gabriels. Ende de Heere bekleede Seth, met een dobbel gewaet of kleet, ’t welck blinckte als de Sonne, van violet-bruyne verwe. Ende op dese ure wierde daer een groot getal Engelen met Seth vermaeghschapt, de suster van Machiveliet dewelcke wit, ende van statuere so groot was als haer moeder, schoon van aengesichte, vriendelick ende tuchtich in gebaer. Ende als nu dit gepasseert was soo sterf Adam in korte tijt hier na: Ende Seth bekende sijn wijf, ende sy ontfinck van hem den Enoch, ende als sy alsoo van hem swangher ginck soo hoorde sy aen alle plaetsen Engelsche groetenissen, ter eeren van dit licht des Propheten Mahomets.
Doen nu Enoch op de werelt gebooren wert, ende opwies, so maeckte hem sijn vader dit Testament indachtich, ende des willes Godes, namelick, dat hy dit licht met groote reverentie soude voortplanten. Nu soo liet Enoch dit licht nae, op sijnen soone Canaan, ende Canaan op sijne soone Machieyl, ende Machieyl sijn soone Barade, ende Barade den Henoch, die hem sijn wijf Barra gebooren heeft: ende Henoch sijn soone Mathusalem, ende Mathusalem sijnen soone Lechet, die groot ende sterck was, ende Lechet sijn soone Noa, ende Noa sijn soone Sem, met t’samen die landen daer in het Testament des H. lichtes Adams lagh, ’t welck van een schoone blinckende materie was, met edel gesteenten beset, ende ringhswijse met gulde ketenen ende smaragden verciert ende omvanghen, ende daer in waren insonderheydt de ordeningen der Propheten met haer sit-plaetsen verordineert. Maer Sem blincte ende glintsterde van het licht deses Propheten Mahomets, ende nam ten Wijve een wit Konincklicken Stamme, ende liet dit previlegium des lichtes sijnen soone Arfasato nae, ende Arfasato sijnen soone Heber, ende Heber den Felech, ende Felech sijnen soone Salech, ende Salech den Argaun, ende Argaun den Sorach, ende Sorach den Tahod, ende Tahod den Tarocco, ende Tarocco den Abraham, die hem sijn wijf Ebekline baerde. Ende als nu dese op de werelt quam, soo zijn daer twee lichten opgegaen, eene uyt het oosten, ende het ander in ’t westen, ende zijn in ’t midden van den Hemel ghekomen, die haer te samen gevoeght hebben, dat alsoo uyt die twee een licht gheworden is, dat de gantsche groote werelt verlicht heeft. Ende doen hoordemen de Engelen aen alle eynden een heerlicke lieflicke ende hemelsche melodye singen, ende daer wert een stemme gehoort die sprac; dat is het licht des Propheten Mahomets, onder welcke is het heyl ende ’t gebedt Godts, ende verhoogde Abraham, even als Adam: ende hier over ontsette hem Abraham, ende seyde totten Heere dat hy sulcke dingen noyt gesien en hadde, doen sprack de Heere tot hem dese woorden: De oorsaeck waerom ghy u verwondert is dese: om dat uyt u zaet sal voortkomen ende gheboren werden, mijn vriendt ende boodschapper diens ziele inden beginne der scheppinghe der wereldt, met sulcke dinghen te ghelijck is vermenght geweest: Sijn woordt is mijn macht, ende inden hemel wert hy genaemt Asmet, ende op aerden Mahomet, ende in ’t Paradijs Abualtrasim. Ende dit licht was in ’t aengesichte Abrahams, maer doen hy was out gheworden, ende oock sijn wijf onvruchtbaer was, ende dat sy ghenoeghsaem aen de Goddelicke beloften twijffelde, soo is hy door den Engel gewaerschout gheworden, ende daer toe vermaent gheweest, | |
| |
dat hy by Hagar sijn dienst-maegt liggen soude, ende terstont so is den glants van dit licht in ’t aenschijn van die swangher vrouwe gekomen, ende van haer is Ismael ghebooren gheworden die heeft dat vaderlick licht met hem op de werelt gebracht. Maer hier over werdt Sara ongherust ende ontroert, ende hadde een groot mishagen daer aen, ende sprack wat sal dat zijn, want ick moet ledich uyt gaen, ende een ander heeft de vrucht uwes zaets, ende nu hebbe ick soo langen tijdt daer op ghewacht dewijle hy my is belooft geweest. Maer op dat sy getroost werde, siet soo komen daer drie Enghelen die zijn tot haer ingegaen, ende hebben by haer gelogeert, ende onder ander woorden tot haer gheseydt: dat sy soude swanger worden. Maer als Abraham bemerckte dat hy haest sterven soude, so riep hy sijn soone tot hem, ende liet hem nae sijn Testament het licht, ende die Arcke ofte Kiste vanden ghenen die het licht in ’t aengesicht hadde. Doen nam Ismael een wijf, ghenaemt Bychelam, die daer was een dochter Alhar, ende heeft ghebaert den Cheydar die met het licht des Konincklicken Propheten geglintstert heeft, ende die selve zijn seven verscheyden gaven mede gedeelt geworden, desgelijcx gheen menschen kinderen noyt en hadden, want hy was ghesont, manhertich schoon, subtijl, snel, oprecht, een Iager ende een goet Bogen-schutter. Ende als hy nu een Koninck was gheworden, soo heeft hy ten wijve genomen Milian uyt den lande Isaac, maer het geschiede dat hy eens daegs op de Iacht reet, ende doen hoorde hy een stemme die tot hem seyde O Cheydar! op dat ghy door een oraculum of voorsegginghe meugt onderricht werden wat ghy doen sult, ende op dat ghy het licht dat u is gegeven geworden, niet aen een onweerdige plaetse te wercke stelt, soo doet een offerhande.
Ende nae dat hy dit ghehoort hadde so liet hy alle ander dinghen blijven, ende trock in ’t landt Ismaels, daer bouwde hy eenen Altaer, ende liet hem 700 Lammeren brengen, ende als hy die in ’t vyer offerde, soo hoorde hy een stemme dat hy onder eenen boom soude gaen, ende daer soude hy een antwoort op sijn begheerte bekomen: ende doen hy nu daer henen quam soo wert hem gheseyt dat hy soude een wijf nemen die uyt den Arabischen bloede waer, ende hare name soude zijn Algadira, ende des Enghelsche stemme was Cheydar ghehoorsaem, ende tooch in Arabien, ende door-reysden veele landen, ende ten laetsten quam hy tot eenen Koninc genaemt Halier Kamny, die was een soone van Aomar, ende dese hadde een eenige dochter, ghenaemt Algadira, die nam hy ten wijve. Ende doen hy nu weder in sijn Vaderlandt quam, soo wert sy van hem swanger, doen blinckte terstont het Prophetische licht in haer aengesicht, ende hier over vertoornden haer de sonen Isaacx ende maeckten een verbondt, ende wierpen haer op tegen Cheydar, ende seyden, dewijle sy Propheten kinderen waren soo behoorde haer oock dit Testament des Prophetischen lichtes ende glants uyt den Hemel.
Doen ginck Cheydar tot de Arcke of Kiste, maer als hy die selve op doen wilde so hoorde hy een stemme die hem sulcx verboot, segghende dat sy inde toekomstighe werelt alder eerst soude gheopent werden, maer hy soude die voorseyde Kiste tot Iacob draghen. Ende Cheydar dede dat, ende ontsloech hem hier van, ende verhaelde Iacob daer by alle verloopen saken. Ende Iacob met sijn soonen ontmoeteden desen Cheydar, en Iacob seyde tot hem, verblijt u seer O Scheydar! want in dese nacht is u een soone ghebooren gheworden die verkondicht is geweest van een goddelicke ende | |
| |
hemelsche stemme: want desen nacht hebbe ick gesien de hemelen open staen, ende de werelt heeft geglinstert ende geblincket van een hemelsch licht: want de Engelen quamen van den hemel nederwaert, ende klommen weder op, ende onder anderen hebben sy geseyt: Algadira heeft gebaert, ende dat is de oorsaec haers verblijdens. Doen liet Cheydar die Arcke ofte Kiste des Testaments by Iacob, ende tooch in sijn vaderlant, ende bevant dat hem sijn wijf den Hamel gebooren hadde, die was met vaderlicke deughden ende glants verciert. Ende doen nu Hamel ten deele was opgewassen, soo voerde hem sijn vader eenmael na Mecha ende Arabia tot het Heyligdom Abrahams, maer op den wech bejegende hem den Enghel des doots in de gestalte eens menschen: den Engel ginc mede, ende sprack met hem, ende ten laetsten so naerderde hy hem so vast aen Cheydars oore, dat hy hem sijn ziele door de oore uyt tooch, ende daer af sturf Cheydar van stonden aen, ende viel alsoo doodt inde armen sijns soons, maer de soone bekommerde hem seer hier over, doch sommige quamen onversiens aen die plaetse en hielpen hem begraven, op den bergh Kasiber. Hamel heeft twee deughden van sijn vader ghehadt, eerstelic was hy gesont van lijve, ten tweeden soo is hy een statelick Iagher gheweest, ende hy heeft Hareyda tot een wijf genomen, die heeft hem gebooren den Thebit, die de vader van aert ghelijck was, ende Thebith wan Hamesua, ende Hamesua wan Adher, die de eerste geweest zijn uyt den Stamme Ismaels, ende die hebben haer verlusticht inde vrye konsten, ende haer daer in geoeffent; ende Adher wan Adune, ende Adune den Adnen, die om sijn schoonheyts wille dickmael achtervolght is gheworden om hem te dooden, ende Adnen wan Mahat, die een strijtbaer Koninck ende Israel seer beswaerlick was, ende Mahat wan Nisar, ende als nu de vader in deses sijns soons gesichte het licht sach van welcke de Propheten voorseyt hadden, soo heeft hy sijn soone een Lam gheoffert. Ende Nisar wan Mausar, ende de vader heeft hem over het licht van desen seer verwondert, ende begeerde dat dit zaet des lichtes den weerdichsten een wijf soude gegeven werden. Nu dit verbont ende besluyt wert ghemaeckt, ende in schrift ghebracht, ende in ’t Heylichdom tot Mecha bestelt, om aldaer te bewaren. Ende Mausar nam ten wijve Cheriman eene uyt sijn volcke, dese als sy was out geworden, soo baerde sy den Aliez, die bleef langhe sonder wijf: Maer het geschiede op een tijdt datter hem yet beweegde in sijnen buyck, ende hoorde een wonderlicke stemme, daer over hy verschrickte ende tot het Oraculum ginck, dat vermaende hem dat hy soude een wijf nemen, ’t welck hy dede, ende nam Machara, van welcke hy wan Madrach, ende Madrach wan hier na Pharadz die door een visioen is bevolen gheworden dat hy ten wijve soude nemen Adamara een dochter Vdem, die heeft voort ghebracht Keyana, vande welcke afgekomen is Annofora.
Doen nu Annofora opgewassen was soo heeft sijn vader verhaelt den droom die hy gehadt hadde al eer Annofora op de werelt gebooren wert: namelick het dochte hem dat uyt sijn lendenen eenen boom op wies, wiens blinckende tacken ende spruyten den hemel aenroerden, tot welcke op ende afklommen sommighe witte menschen. Hy vraeghde ’t Oraculum wat desen droom mochte beduyden, doen wert hem gheseyt, dien boom, die tacken ende dat licht beduyden sulcke Efghenamen die van sijn lijf sullen afkomen, die de gantsche werelt verlichten ende door den hemel dringhen souden. Nu soo was dese Annofora soo vroom, | |
| |
ende van soo goeden name, dat God selve sijn Engelen heeft gevraeght, of daer oock een mensche op aerden was, die sijnes naems gedachte, doen antwoorden hem de Engelen: geen mensche en ghedenckt uwes naems, dan alleen Annofora een soone Chinena, uyt den gheslachte Ismaels. Na desen heeft Annofora ten wijve ghenomen Rachel, die baerde hem den Melech, met het Prophetische licht begaeft, ende Melech wan Fachren, ende Fachren wan Live, ende Live wan Kaliber, ende Kaliber wan Veab, ende Veab wan Murra, ende Murra wan Kudal, die werdt een Koninck in Arabien, dese was sterck, verstandich ende rechtveerdich, ende Kudal wan Abdeminef, die een machtich Koninck was aen de vier deelen der werelt: desen heeft de Bogen Ismaels, de Vendelen in Sars, ende de Sleutelen van alle de Goden die tot Mecha waren. Hy wan acht soonen, de eerste was Hesim, een Heere des vaderlicken lichtes des Propheten Mahomets die noch soude gebooren werden. Hy besat het Koninckrijck, ende was een soo oprechten redelicken man, dat de Heere seyde: ghy mijn lieve Engelen, ick neme u tot getuyge, dat ick desen mensche sonder eenich ghebreck of onreynicheyt geschapen hebbe, op dat in sijn lendenen met sijn vleesch ende bloedt hem vermenghe het zaet des lichtes mijns Boodschappers Mahomets. Want sijn aengesicht en blinckte niet anders dan de Mane, ende Venus sterre, ’t welck een oorsaec was dat hem alle Koninghen ende Vorsten onderdanich waren, ende hem haer dochters ten wijve presenteerden, maer dit werdt van hem alle te gelijck afgheslagen: Onder anderen oock des Roomschen Keysers Constantini Dochter, want hy was indachtich die Goddelicke stemme die hy ghehoort hadde, door ’t welcke hem verboden was te gelooven datter eenige vrouwen weerdich waren dit zaedt des Prophetischen lichtes t’ontfangen, uytgenomen alleen Zeline een dochter van Zeyt, die een soone was van Aomar, ende Aomar een soone Levidt, ende Levidt een soone Haraz, ende Haraz een soone Aady, ende Aady een soone Bahar, die wan Hesim, de welcke vol deugden was, ende het licht eens toekomstigen Prophete hadde.
Doen hy nu op een dach alleen was ende dat hy in slape viel, soo droomde hy een sake, ende ginck tot ’t Oraculum, ende als hy daer van de antwoordt verkreegh soo wert hy verblijt, want in den droom was hy seer verschrict, ende ontwaeckte alsoo schrickende uyt den slaep, ende daer op ginck hy terstont totten Oraculo, ende daer wert hem bevolen een wijf te nemen, ende hy nam ten wijve Hende, een dochter van Akomet, ende wan van haer den Abdalmutalif: dese doen hy achthien Iaer out was, ende dat sijn Vader Hesim bemerckte dat hy haest sterven soude, so heeft hy alle machtighe ende voornaemste in sijn Koninckrijck beroepen, ende hem tot sijn Erfgenaem ingheset, ende heeft hem oock de Vendelen van Hezar, de Booghen Ismaels ende alle voornaemste dingen, Kisten ende andere ghedenckweerdighe statelicke dingen tot Macha na-gelaten, met bevel dat hem het volck den Tribuyt soude betalen, daer door hy een aensienlicke somme gelt verkreegh, want alle menschen waren hem onderdanich, uytgenomen Cesar, een soone Hermetis, des Konincx in Meden, wiens vyantschap hy noyt en heeft konnen overwinnen.
In tijden van noode by den leven Abdalmutalif doen het landt gantsch dorre was, ende dattet niet en wilde regenen, soo liep het volck totten Koninck, ende leyden hem buyten, ende doen opereerde ende wrochte het licht ’t welck hy in ’t aen- | |
| |
gesicht hadde, dattet terstont reghende, ende op dese tijdt gheschiede het, dat de Koninck Abrahat een Heere in Orienten ende een soone van Afsabath, met Abdalmutalif in twist ende oneenigheyt quam, ende dat hy niet alleen Mecha, maer alle sijn ander landen verwoesten ende verderven wilde: hy belegerde die stadt met een groote Krijghsmacht, ende vernielde het alles aen de landt-palen ende nam hem oock by de 400 Kemelen af, alsoo dat de Inwoonders op de bergen vloden, ende haer met den Koninck beraetslaegden, die gaf haer desen troost, ende seyde: Dit is de stadt van den Heere des Hemels, die en sal haer nimmermeer hulpeloos laten: ende als hy dese woorden hadde uytgesproocken, soo heeft hy sommige (weynich) tot hem genomen, ende is op den bergh Kasiber gegaen, van welcke den glants nederwaert scheen vanden boodschapper Godts, gelijck de Mane als sy alderschoonst lichtet ende schijnt: ende voor haer lichtede een brandende fackel tot dat sy by Mecha quamen: ende doen beval hy sijn medereysers dat sy weder souden te rugghe gaen, ende alsoo tooch hy na Mecha.
Doen nu de vyant sach, datmen maer met hem en spotte, soo sand hy teghens hem een dapper Krijghs-helt, ghenamt Hejatet Abhaniery, om de oorsaeck te verkondighen waerom de Koninck van Mecha alhier ghekomen was. Ende als nu Abdalmutalif voor de Koninck quam ende dat de Koninck dat wonderbaerlicke licht aensach, soo is hy op sijn knijen nedergevallen, ende heeft hem sijn toevertrouwde saken ontdeckt. Na desen soo stondt hy weder op, ende vraeghde den Abdalmutalif of hy de eerste was die dit licht hadde, ende of hy dat van sijn ouders bekomen hadde, daer op hy antwoorde: het is ordentlickerwijs nae malkanderen van sijn voor-ouders tot op hem gekomen. Doen beval de Koninck Abrahat datmen een Elephant soude voortbrenghen, ende als men die voortbracht soo knielde hy terstont neder voor Abdalmutalif, ende genoeghsaem met menschelicker stemme dese woorden sprack, het heyl sy over u O Abdalmutalif! ende over het licht dat uyt uwe lendenen opgaet: by ende met u sy de weerdicheyt, eere, klaerheydt ende overwinninge. Ende over dit mirakel ende overwinninghe wert Abrahat gantsch verslagen, ende ter neder gestort, ende hy liet daer op alle Magos ofte wijsen ontbieden, ende alle de gene die uyt het vliegen der vogelen toekomstige dingen verkondichden, alle Astrologos ende alle swarte Konstenaers liet hy te samen komen om van haer de beduydenis te vernemen, dewelcke eenstemmich seyden, dat dit niet op sijn persoon te duyden was, maer datment van ’t zaet sijner lendenen verstaen soude, want van hem sal voortkomen een Koninck die grooter werdt dan alle andere geweest zijn die den Aertbodem oyt gedragen heeft. Na dese vraegde Abrahat van Abdalmutalif waerom hy herwaerts gekomen zy, daer op antwoorde hy ende seyde, ick ben van wegen mijn Kemelen hier gekomen. Doen seyde Abrahat tot hem: soo haest ick u inden beginne aensach, soo hadde ick u terstont lief, ende wil u daerom uwe Kemels ter handen bestellen, ende alle het ghene doen wat ghy begeert, alleene dit hebbe ick my voor behouden, namelick, dat ick de stadt Mecha verderven wil. Doen keerde Abdalmutalif wederom, ende beval alle de Burghers dat sy op de berghen vlieden souden, ende hy sloot het Sanctuarium toe, ende badt op de navolghende wijse tot Godt: O Heere! ghy zijt wie ghy wilt, ende na dien de menschen kinderen, haer goederen ende wooningen beschermen ende voorstaen, soo sult ghy veel meer u huys beschutten ende bewaren. | |
| |
Oversulcks soo tooch de Koninck Abrahat met sijn krijghsmacht voort: maer als hy totter Stadt quam, ende sijn Bagagie ofte packen voor henen senden wilde, soo heeft hem den Elephant vertoornt, ende gheen mensche en heeft hem konnen voort drijven, maer hy is op de aerde neder gevallen, ende heeft alle sijn voeten van hem ghestreckt. Ende hoewel de Soldaten hem nu wederom op de beene wilden helpen so was het doch alles te vergeefs, in somma daer en was gheen middel voor handen om hem van daer te brengen, ende siet ghenoeghsaem in een ooghenblick soo verschijnt daer uyt Goddelicken toorn ende wrake inde lucht, een groote menichte by een, die louter steenen nederwaert regenden, also dat het gantsche Legher ommequam. Maer Abrahat sterf vande pestelentie, ende alsoo is sijn vleesch ende ghebeente een spijse voor de Raven geworden, ende Abdalmutalif bequam den gantschen roof ende buydt, ende hy en dachte in ’t minste niet meer op Abrahat: ende hy nam ten wijve Behelam, een dochter Harez, die baerde hem Ahalheb den boosen ende ongheloovigen. Doen nu Behelam ghestorven was, soo trouwde hy Zadam, een dochter van Kreyt, die baerde hem Mabez. Ende doen Zaadam oock gestorven was, soo troude hy Hunicida, met welcke hy wan Hamza. Maer na desen storf sy ooc, ende siet als hy op een dagh sliep op eenen steen die Abraham geleyt hadde in’t Heylichdom tot Mecha, so droomde hy, daer deur hy oock uyt vrese van den slaep ontwaeckte, ende ginck tot den Oraculo om dat gesichte te doen verkondigen, ’twelck geschiede op de navolgende wijse: Namelick, als hy op den steen sliep die Abraham geleyt hadde, soo dochte hem dat uyt sijn lendenen een keten voortquam, die haer in vier deelen uytdeelde: van de rechte zijde reyckte zy totten opganck der Sonnen, ende vande slincke zijde totten nederganck der selver: van boven reyckte sy tot aenden Hemel, ende van beneden tot aenden afgront toe: ende als hy die voorseyde keten te samen bracht, soo heeft hem ghedacht dat sy verandert was gheworden in een schoone groene boom, desghelijcks den aertbodem noyt ghedraghen heeft: ende voor hem stonden twee oude mans, ende als hy vraegde wie sy waren, soo antwoorden sy hem dat de eene was Abraham, ende die ander Noa, beyde Propheten des alderhooghsten Godts: Maer het Oraculum gaf hem tot antwoort, ende leyde den droom uyt op dese wijse: Dat daer uyt sijn lendenen soude voortkomen een sulcken man aen welcke den Hemel soude gelooven, ende dese man sal de waerheyt over de aerde brenghen, ende haer bekeeren, ende alle natien tot de rechte kennisse brengen, ende hy sal oock alle boeverye ende schelm stucken uytroeyen ende verdelgen. Doen stont Abdalmutalif in twijfel, wat hy doch voor een wijf nemen soude, doen wert hem deur het Oraculum gheseyt, dat hy Falima Aomars dochter nemen soude, ’t welck hy dede, die brachte hem tot hondert kemelen, ende verkreech oock met haer thien Talenten gout (Talent is by den ouden soo veel geweest als 600 goude kroonen) ende met dese Vrouwe wan hy Ebetalib, Emina ende Berra, maer den glants sijns aenghesichts en heeft hem daerom noch niet verlaten, tot dat hy eenmael op een avont vander Iacht te huys quam, ende als hy sijn ghebedt dede ende seer moede was, doen heeft hy een Sap ghedroncken, ende daer van hebben hem sijn lendenen seer wee ghedaen, ende als hy daer over sijn wijf besliep, ende dat sy van hem swanger wert so heeft dit licht aen haer begonnen te blincken, maer hy wert daer van ontogen ende gheledicht, eyndelick soo baerde sy Abdalla die eerst | |
| |
ghenaemt wert Abdellet, de jongste onder de Soonen Abdalmutalifs. Dese Abdalla wert groot ende wies op, ende met hem oock te gelijck den glantz ende klaerheydt des vaderlicken lichtes.
Alathor den Syrier wiste de ure wanneer hy soude geboren werden, want hy hadde eenen witten lijnen doeck in het bloet Iohannes des Doopers, Zacharias sone ingedoopt, dewelcke in die ure begonste wit te werden, als Abdalla soude gheboren werden, ende sulcks moest gheschieden, gelijck hy het dan in ’t ghetuygenisse der schriften bevant, als oock uyt de rekeninge der Iaren ende maenden. Als nu Abdalla hier benevens op wies, ende de Astrologi, de wijse, de teecken bedieders ende Waer-segghers bemerckten, dat de gheene die uyt sijn saet soude gheboren werden, hen hare religie ende ander Godsdiensten die sy oeffenden, verstooren soude, soo hebben sy te samen ghesworen hem te dooden, maer om dit te verhoeden soo hebben sy hem een meester gegeven, die daer scheen als of hy een man gheweest waer, daer hy nochtans geene en was: in somma men konde by geen merck-teeckenen bekennen wie hy geweest zy. Ende op dese tijt soo voerden de Arabiers oorloge teghen de Syriers, ende soo dickmael als yemant uyt Arabien in Syrien quam, soo wert hem gevraecht hoe het al was met den Abdalla, sy antwoorden datse hem in goeden state gesien ende gelaten hadden, hy is wel ghefondeert in allerley deughden ende dapperheydt, ende het licht dat hy heeft, is gantsch klaer, ende wonderbaerlick, ’t welck seeckerlick beduyt dat Mahomet die Boodschapper Godts van hem sal gheboren worden. Na desen soo vergaderden haer 70 wijse te samen, om Abdalla te dooden, ende rusteden haer met vergiftige wapenen, ende togen na Mecha in Arabien, ende hadden haer wel versteken om niet ghesien te werden, want des daeghs laghen sy verborghen, ende des nachts wandelden sy, tot dat sy aende Landt-palen van Mecha quamen, aen welcke plaetse Abdalla oock sonder eenig twijfel gekomen is, die sy heymelick met list na den leven stonden: ende als sy hem kenden, so hebben sy voor haer dese goede gelegentheyt willen waernemen, en hebben hem vyandelick aenghegrepen, ende hem rontomme met gewapende mans beset: hier over wert Abdalle seer verbaest, ende siet daer quamen hem te hulpe sommighe die daer schenen als of het menschen hadden geweest, ’t welck sy nochtans niet en waren: ende dese verjaeghden een deel vyanden, ende een deel sloegen sy doodt, ende verlosten also den Abdalla uyt haer handen, maer hem en is in’t minste geen leet gheschiedt. Doen nu Abdimenef Azuchri van verre aensach, ende hem uyt vreese der Krijghs-wapenen daer niet by genaken en dorste, soo bemerckte hy uyt dit mirakel dat Abdalla een Goddelick mensche moeste zijn, ende besloot daerna by hem selven, hy wilde hem sijn Dochter Hemina ten wijve geven, ’t welck een reyne kuyssche, ende schoone maeght was, ende ginck daerover na huys, ende sprack daer van met sijn wijf, hoe doch die sake aen te grijpen waer, dat Abdalla sijn Dochter Hemina mocht lief krijghen, aleermen ergens met een ander voort quame. Berra Abdimenefs wijf vercierde haer selven, ende haer dochter op het schoonste, ende leyde haer dochter mede na Abdalla toe, ghelijc of sy hem hadde willen gaen besoecken: ende als Abdalla sagh dat sy schoone was, soo wert hy van stonden aen op haer verlieft, ende maeckte haer bekent het visioen, ende wat daer uyt mochte voort komen, ende trouwde sonder eenig vertreck met dese Hemina. Ende doen dit de ander vrouwen in Arabia vernamen die hem al t’samen brandende lief | |
| |
hadden soo zijn sy genoegsaem vertwijffelt ende van sinnen gekomen, ende zijn uyt yver ende jalousye in een sulcken ongestuymicheydt gherocht, datter by de twee-hondert daer over sijn ghestorven: sommighe hebben haer selven verhangen, ende sommighe zijn in ’t vyer ghespronghen, om dat sy den wensch harer liefde niet en mochten verkrijgen.
|
|
Auteursrechtvrij