Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

Een hond

Noem mij maar gerust een hond.
Ik ben 66.
Vroeger hees ik iedere morgen de vlag in top.
Ik was soldaat, getrouwd, twee kinderen
van wier lot ik mij niets heb aangetrokken.
Tien jaar geleden stierf m'n vrouw
die eens m'n liefde was. M'n grote liefde
is m'n pijp, waaruit wonderbaarlijke wolken
stijgen elke nacht wanneer ik mij vreemd
bedwelm en in zoete vrede urenlang maar rook.