Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 138]

Niets meer

Er is niets meer in Levroen,
niets meer
zelfs in de abstracte school.
Geen dokter meer
die met helm op tegen tropen-
zon door modder naar de
zieken gaat,
geen vis meer met grote
verbaasde ogen in 't treurige
water van een donkere kreek.
Niets meer in Levroen,
geen vervallen huis, geen
maanlicht meer, geen tovenaar
ooit meer op pad.