Antilliaanse Cahiers. Jaargang 5

[p. 16]

Een zieke

Zij was anders
dan ik haar gekend had.
Haar haren wonden me op.
Zij was als nachten,
zo veranderd,
zij die eens was als de dag -
Zij weende telkens om een genade,
zij weende om de wrok van een volk.
Zij prevelde almaar: Zijn genade
en wee, wee dat volk.