Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 486]

219 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Wat segt ghi, poghghers van Cleven,
Van Gelder, van Gulic me,
Wat hebt ghi toch bedreven,
Met uwen stercken steen?
Ghi hebt u gantsche geheele macht
Met al u hulpers opghebracht:
Ghy woudet Heynsborch winnen,
Maer si wisten wel bat van binnen.

2
Hansken van Gelder, ghy moecht wel zwijgen,
U pochghen dat en achten wi niet.
Ghy waendet Heynsborch te crijghen
Met bedelen int verdriet.
Ghi zijt u leven behouden man,
Want die so naerstelijc bedelen can,
Den cost moet hi verwerven,
Hoe soudt ghy connen bederven?

3
Ghy waert so dapper int spreken,
Ghi bruyctet soe menich woort,
Verhalende onse ghebreken,
Dat hebben wi wel ghehoort.
Wy en achten u snorcken niet een kaf!
Dantworde die u den koeckoeck gaf,
Met clappen van der keyen,
Daer mocht ghi u toe bereyen!

4
Die prins al van Araignen
Heeft dat vernomen saen,
Van alle die groote calaignen,
Dat men Heynsborch heeft ghedaen.
Si hebbent beschoten met menighen schoot
En hebbent ghebrocht in spijsens noot
Si meenden, het waer ghewonnen,
Mer ten was niet halfbegonnen.

[p. 487]

 

5

 

Die prins die wildet beletten

 

Als een veltheer fier.

 

Al om Heynsborch tontsetten

 

Heeft hi versamelt schier

 

Van ruyter en knechten een groot gewelt,

 

En heeftse in een slachoorden ghestelt

 

En brocht Heynsborch victaille,

 

In spijt des Ghelders rapaille.

 

 

 

6

 

Wat segdy, ghy Cleefsche knechten,

 

Hoe waerdy also bedacht,

 

Dat ghi niet en dorfte vechten

 

Doen ghy ons hadt verwacht?

 

Het scheen, ghy hadt so grooten moet,

 

Ghi en wildet ons ontwijcken niet eenen voet

 

Al waren wi noch thien hoopen.

 

Waerom ghinct ghy dan loopen?

 

 

 

7

 

Des Paeschavonts victory

 

Hadt u seer sot gemaect:

 

Met een verwaende glory

 

Waerdi seer qualick geraect.

 

Certeyn, ghy haddet al anders ghemeent,

 

Ghi hadt den hertoch tgheschut ontleent,

 

Ghi en wildet niet betalen,

 

Die prince moestet wederhalen!

 

 

 

8

 

Hertoch van Cleef met uwen steden,

 

En doet gheen verloren pijn

 

En laet Heynsberch met vreden,

 

Ten mach niet anders zijn.

 

Ende legt den Keyser thooft in de schoot,

 

Ghi weet: zijn macht is u te groot!

 

Wat condy dan bedrijven?

 

Die minste moet ghi bliven!