Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 482]

217

[Commentaar]

1
Op een maendachmorghen
Trocken wy crijslieden al,
Sonder trueren ofte sorghen,
Lancx een water smal:
Daer waenden wy die Fransoysen te slaen.
Wi waren met verraders belaen,
Si hadden ons binnen der bane,
Papegaeyken was synen name.

2
Als wi over dwater quamen,
Wy lansknechten welghemoet,
Dry vendelijn wy vernamen,
Elck in een slachoorden stoet.
Op een schutgewerte waren wy gevoert
Daerin die Walen waren beroert.
Wi creghen ghenuchte int schieten,
Tewyle dat die Walen liepen.

3
Die Franchoysen, als cloecke mannen,
Quamen ons cnaphendich aen,
Meest uut Vlaenderlant ghebannen.
Sy meynden ons hebben ghevaen,
Si riepen: ‘Her, her!’ Wi toochden den rug,
Totdat wi quamen aen een brugghe.
Daer vonden wy ons hooftman staende,
Sijn twee vendelijn niet afgaende.

4
Met xx vendelijn van twee syden
Quamen si als dulle lien,
Om tegen ons te strijden:
Wi mosten voor haer vlien.
Die Fransche ruyters ontdecten tvelt,
Daer waren wi met die Fransoysen gequelt.
Si moghen haer wel schamen,
Dat si xxx teghen een quamen!

[p. 483]

 

5

 

Wi weken in corter wylen

 

Tot aen een waterstranck,

 

Het quartier van eender mijlen

 

Noch vlogen ons vendelijn blanck,

 

Daer toochde elck ruyter wat hi was!

 

Wi schoten die Fransce over haer harnas.

 

In dat water sach mer vele ghenesen,

 

Si mosten geherdoopt wesen!

 

 

 

6

 

Och hertoghe van Vendome,

 

Bistu een onredelick man,

 

Dat ghi ons wildet comen

 

Met so vele vendelijn an?

 

Den Arent sal noch die Lelie ontdoen!

 

Al hebdi genoechte voor de noen,

 

Wy comen noch in tyden

 

Om in Vranckerijck te verblijden!

 

 

 

7

 

Lansknechten, wilt u verblijden

 

Om te trecken in Vranckerike bloot;

 

Van u hooftman en wilt niet scheyden

 

Al soudy daer blijven doot.

 

Met u hooftman u leven leen

 

En aen gheen water van hem scheen:

 

Al gader totten scouweren inne,

 

Hi volcht u tot sinen brunen kinne.

 

 

 

8

 

Die dit liedeken dichte,

 

Hy waer gaerne een lantsknecht,

 

Hi steldet al opt slichten

 

Te Rumegem int ghevecht,

 

Sinen naem was Hansken sonder Ghelt,

 

Daer was hi metten Fransoysen gequelt.

 

Ick segt u sonder falen:

 

In Vranckerijck sal hi zijn scade verhalen!