Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 464]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 149

[p. 465]

207 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Wie wilt hooren een goet nieu liet,
Wat te Haerlem in Hollant is gesciet,
Tsavonts, te neghen uren,
Al van twee huepsche ghespelen goet?
Voor den reghen souden si cueren.

2
Si cuerden daer voor den reghen was nat.
Een goet gheselleken achter die stoppen sat.
Hi ghinck hem nederwaert stellen:
Hi dochte dat die ghespeelkens goet
Malcanderen wat souden vertellen!

3
De eene heeft der ander ghevraecht:
‘Segt mi, ghespele, sidi noch maecht?
Wilt mi die waerheyt uutlegghen!
Ist saeck dat mi die reden behaecht,
Het mijn sal ick u wedersegghen.’

4
‘Ghespeel, ick hebbe verloren mijn eer,
Ghisteravont met eenen witten heer.
Ten is mi noch niet berouwen.
Hi gaf mi acht stuyvers, een grooten meer,
Daer cocht ick me twee sayen mouwen.

5
Noch quam ick in die Turfsteech
Daer ick noch eenen vechtmes creech:
Ick weerde mi dapper van onder....
En dat ick daeraf geen kint en droech,
Dat gheeft mi selven groot wonder!

6
Ick quam gegaen, hoort mijn vermaen,
Daer vand ick twe huepsche gesellekes staen,
Spaceren al in den Doelen.
Si hebben mi vriendelick wel ontfaen,
Si deden mi wel, na mijn bevoelen!’

7
‘Ghespele, mi is alsulcx gheschiet,
Ick sal u doen mijn rechte bediet:
Ghisteravont, hoort mijn verclaren,
Een goet ghesel datter bi mi sliep,
Wi laghen malcanderen alsoo naren.

8
Doen hi bi mi gheslapen hadt
En hi mi also vriendelick badt,
Dats woude ick wesen zijn vrouwe:
Vijftich croonen soude hi mi gheven ras
En daertoe zijnder trouwen.

9
Ick nam aldaer zijn trouwe te pant,
Ick creghe dat ghelt in mijn hant,
Ick en wist van vruechden wat maken!
Ick cochte twee doecken, vat dit verstant,
En een cuers van root schaerlaken.’

10
Die ons dit liedeken heeft ghedicht,
Hi hoorde die woorden alsoo licht
Die si tot malcanderen spraken.
Mocht hi aenschouwen haer aensicht,
Hi soude met haer wel kenschap maken!