200 Een nyeu liedeken
[Commentaar]
Lof God en weest verblijt,
Al dye Bourgoensche zijt.
Elck schaft nu hupschen moet,
Al ist oorloghe en strijt;
Voor ons noyt beter tijt,
Comt ons Keyser, het edel bloet,
Naer Davidts woort hi moet
In den name des Heeren soet.
Ons Keyser, dat edel greyn,
Mach wel den aernt certeyn
Doen in zijn wapen staen.
In der zee, rasch onbelaen,
Ende daer so haelt hi eyn
Visch, om sijn joncxkens cleyn
Den honghere te verslaen.
- Lant, water, berch ende dal -
En sorghet voor groot en smal,
Hi en rust in gheen termijn,
Maer waect voor zijn ghetal,
Al maect hi cleyn gheschal,
Naer Vlaenderlant mignoot
In april den vierden dach
Op vaerde, maer den stoot
Die doen den Turck hem boot,
Christus, diet al vermach,
Dat den Turck voor hem vloot,
Sijn vyanden bleven doot.
Lof God, hi wan den slach!
Die Turcken uut sijn lant
In Spanien van als voorsien.
Aen zijn kinderen doen te tien
Nam hi huesschen oorlof, want
Verstercken van crijschlien.
Als hijt in Spaenghien claer
Den vierden in meye lestleet,
Al sijn schepen laghen bereet,
Daer ons Keyser in screet
Met al zijn edele discreet.
Met een groote armee naer
| |
Lof God, want Hy hem scanck
Goede weeder en voortghanck.
Daer elck ter vruecht ontspranc,
En seer heeft ghetriumpheert.
En ghereeschap pretendeert
Naer des Keysers ontfanck,
Want hi naer ons verlanck
Comt ons bi, onghecesseert.
Van Aranien den princier,
Den Grave van Buren vleus,
Wi bedancken in dit quartier;
Want zij sKeysers landen hier
Beschermt hebben voor dangier
Sals haer nu bedancken schier.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd
