Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 447]

199 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Ic quam noch gisteravont
- Voorwaer ic en liege u niet! -
Daer quam een meisken uuter hagen,
Si was gecleet gelijc een pagie:
En was dat niet swaer verdriet?

2
‘Pagie, wel lieve pagie,
Waer is u heer?’ Mi verstaet!
‘Mijn heer heeft mi verlaten,
Dus moet ic dolen lancx der straten,
Ick en weet mijns gheenen raet.’

3
‘Goeden raet sal ic u gheven!
Laet ons gaen drincken den wijn.
Want mi dunct aen u visagie
Ghi en zijt gheens heeren pagie,
En ghi sijt een fier maechdelijn!’

4
‘Oft ick een maechdelijn ware,
Wat leyt daer yemant aen?
Laet ons tesamen gaen wanderen
Van den eenen al totten anderen,
Wi sullen ghenoechte ontfaen!’

5
Daer ghinghen si henensluypen,
Ghelijck een hoenderdief,
Van daer tot achter die vesten
Om vrou Venus' brant te lesschen.
Daer creech hem die pagie lief.

6
‘Pagie, wel lieve pagie,
Wi twee, wi zijn ghemelt!’
‘En comt niet meer so laet int doncker
Om te spelen met uwen joncker
Oft ghi sout verdienen tghelt.’

7
Maer die dit liedeken dichte,
Dat was een jonghelinck fijn.
Hi hevet so wel ghesonghen
- God schende quade nijders tonghen! -
Met zijn lieveken in den wijn.

Onsuyvere tonghe onsuyveren sin heeft,
Want elc vat uutgheeft nae dattet inheeft:
Wildi dan reynich zijn ende cuysch bevonden,
Hebt herte, tonghe ende u leet ghebonden.