Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 374]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 107

[p. 375]

166 Een oudt liedeken

[Commentaar]

1
Waer sal ic mi henen keren,
Ic arm broederlijn?
Wes sal ic mi gheneren?
Mijn goet is veel te cleyn!
Als ic een wesen haen,
So moet ic balde vandaen.
Dat ic nu soude verteeren
Dat heb ic tevoren verdaen.

2
Ic ben te vroech gheboren:
Al keer ic mi om ende om,
Mijn geluc coemt eerst morgen.
Al had ick een keyserdom,
Daertoe den tol van den Rijn,
Ende waer Venegien mijn:
Het waer doch al verloren,
Het moeste versluymet zijn.

3
So en wil ick dan niet sparen
Ende wil dat ooc verteeren;
Ic en wil daerom niet sorghen,
God besorghes mi morgen meer.
Wat helpt my dat ic spaer?
Billicx ick verloort tegaer:
Tsou mi een dief ondragen,
Het roude mi wel een jaer.

4
Ic wil hem laten sorghen
Die dat ter herten gaet:
Mijn gelt wil ic verbrassen,
Versluymen, vroech ende spae.
Ende ic ben even bly
Bi die menighe, waer dat si;
Het springet opter heyden,
God behoede zijn geschil.

5
Ic sie op gheender heyden
Menichte van bloemen staen.
Si zijn so wel ghecleydet:
Wat sorghen soude ic haen
Als mijn goet overquam?
Ic ben so frisch ende jonck;
Sou mi die doot bedwingen
Ic en truerde daer niet om.

6
Drie worpen in der caerten,
Dat is die wapen mijn,
Ses huebsce vroulijns hertzen,
Op elcke side drie.
Coemt hier, du schoonste wijf!
Ghi verblijt dat herte mijn,
Lief, mocht ic bi u slapen,
So waer mijn herte bly.

7
Die voghelen laet ic sorgen
Al teghen desen winter calt;
Wil mi de weert niet borgen
Mijn rock gheve ic hem balt,
Mijn hueyckelijn ooc daertoe.
Ic en heb noch rast noch rou
Des avonts ende des morgens,
Beyde ict al verdoe.

8
Geen beter dinc op aerden
(Wanneer ic goet leven hae)
En weet ic meer
Dan sluymen vroech ende spae,
Daertoe eenen vrijen moet!
Ic en stae niet seer na tgoet,
Als menich rijck borghere
Na grooten woecker doet.

[p. 376]

 

9

 

Hi wint zijn goet met slaven,

 

Daertoe met sorghen groot;

 

Wanneer hi rust sal haven

 

So leyt hi, al waer hi doot!

 

So ben ick frisch ende jonck,

 

God geve mi veel terstont;

 

God hoede mi, jonge knape,

 

Dat mi gheen homoet en coemt.

 

 

 

10

 

Heer weert, steect aen het ghebraden,

 

Daertoe die hoenderen jonck!

 

Daertoe mach ons beraden

 

Eenen frisschen coelen dronck.

 

Brengt hier den coelen wijn

 

Ende schenct ons dapper in!

 

Mi is een buyt beraden,

 

Die moet versluymet zijn.

 

 

 

11

 

Dat swaert op mijnder siden,

 

Ick make mi haest daervan.

 

En heb ick niet te rijden

 

Te voet so moet ick gaen.

 

Het en wil niet zijn ghelijck.

 

Ic en ben ooc niet so rijck,

 

Ic moet den tijt verbeyden

 

Ende verwachten dat goet arffelic.

 

 

 

12

 

Die dit liedeken schoone

 

Ghesongen heeft, voorwaer,

 

Dat heeft gedaen een sluymer,

 

God geve hem een goet jaer!

 

Al in den coelen wijn

 

Hi wilde altijt vrolijc zijn,

 

Sijn gelt heeft hi verbrasset

 

Met schoone vrouwen fijn.