Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 370]

melodie depb 1539, nr. 40

[p. 371]

164 Van den timmerman

[Commentaar]

1
Wie wil hooren singhen
Van eenen timmerman,
Van eender borchgravinnen,
Hoe si haer lief ghewan?

2
Die heeren seyden: ‘Wellecome, timmerman!
Ghi zijt ons waerste gast.
Ghy sult noch tavont hangen
Aen eenen boom staet vast.’

3
‘Waerom so sal ic hangen?
Ic en ben ja gheen dief!
Dat herte van minnen jongen live
Heeft een schoon vrou seer lief.

4
Sal ic noch tavont hangen
Aen eenen boom staet vast,
Versincken moeten die wortelen,
Verbarnen moet den bast!’

5
Dat vernam een vrouwe,
Eens groten lantsheren wijf.
Si dede haer paerdeken sadelen
Al om des timmermans lijf.

6
Doen si haer paerdeken ghesadelt had,
Haer sporen had aenghedaen,
So was den timmerman
Ter leederen opghegaen.

7
‘Nu hoort, ghi heeren alle!
Quaem die borchgravinne voor u beddeken staen:
Soudyse helsen ende cussen,
Oft soudise laten gaen?’

[p. 372]

 

8

 

‘Quaem mi die borchgravinne

 

Voor mijn beddeken staen,

 

Ic soudese helsen ende cussen

 

Ende vriendelijck ontfaen.’

 

 

 

9

 

‘Soudijse helsen ende cussen

 

Ende vriendelijck ontfaen,

 

So en heeft dese timmerman

 

Niet al te veel misdaen!’

 

 

 

10

 

‘Coemt af, coemt af, goet timmerman,

 

U is verbeden u lijf.

 

Dat heeft gedaen een vrouwe,

 

Eens grooten lansheren wijf.’

 

 

 

11

 

‘Hevet dat gedaen een vrouwe,

 

Eens groot lantsheeren wijf,

 

God houdse in haerder eeren

 

Ende mi mijn jonghe lijf.’

 

 

 

12

 

Hi wranck van sinen handen

 

Een gouden vingherlijn.

 

Dat gaf hy haer teenen pande:

 

Si hadde behouden zijn lijf.