Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 300]

melodie depb 1539, nr. 169

[p. 301]

130 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
O waerde mont,
Ghi maect ghesont
Mijns herten gront
Tot alder stont.
Als ick bi u mach wesen,
So ben ick al genesen.

2
Mer tscheyden quaet
Van tfier gelaet
Maect mi disperaet,
Ten baet gheenen raet.
Wilt si mi nu begheven
Van vruechden moet ic sneven.

3
Haer schoon ghelu hayr,
Haer oochskens claer,
Brenghen mi in vaer,
Nu hier, nu daer,
Dat icse soude verliesen
Oft si een ander soude kiesen.

4
Haer lippekens root,
Haer borstkens bloot,
Al sonder ghenoot,
Maken mi vroecht groot.
Als ic bi haer mach rusten
Boete ic mijns herten lusten.

5
Schoon lief, doet wel
Ende kiest niemant el.
In narst, in spel,
Doet mijn bevel
Ende hout gelofte in trouwen,
Het en sal u niet berouwen.