Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 260]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 20

[p. 261]

114 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Mijn sinnekens zijn mi doortoghen
Van een schoon joncfrou fijn.
Si doet mi pijne dooghen,
Si is die alderliefste mijn.
Om haer so wil ic waghen
Mijn lijf ende al mijn goet,
Mijn lijf ende al mijn goet
Ende laten vrienden ende maghen
Ende schencken haer mijns herten bloet.

2
‘Die liefste’ mach ick wel schriven
Door u, vrouwelijcke heelde schoon,
Want boven alle wijven
Spant si int herte der minnen croon.
Si staet in mijn behagen:
Op haer rust mijnen moet,
Op haer rust mijnen moet.
Dus wil ic haer liefde draghen
Ende schencken haer mijns herten bloet.

3
Twij fel gheeft mi veel nopen;
Anxt ende suchten is mi bi.
Naer haer staet alle mijn hopen
Dies ic moet zijn van herten bly.
Mijn sinnekens na haer jaghen,
Die mi dick suchten doet,
Die mi dick suchten doet.
Al soude mi druc noch plagen
Ic moet haer schencken mijns herten bloet.

4
Venus' strael van minnen
Heeft mijn herte seer doorwont.
Ick blijve ghequetst van binnen
Doort derven van mijns liefs roode mont.
Nu ende tot allen daghen
Wort si van mi ghegroet,
Wort si van mi ghegroet.
Om haer moet ic nu claghen
Ende schencken haer mijns herten bloet.

5
Princersse melodieuse,
Schenct uwen dienaer medecijn.
Boven alle schoone amoreuse
Suldi int herte die liefste zijn.
Al legghen die niders laghen,
Hout mi in u behoet,
Hout mi in u behoet
Ende wilt mi niet verjaghen
Ick sal u schencken mijns herten bloet.