Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 256]

112 Een amoreus liedeken

[Commentaar]

1
Mijn hertelic lief, wel schoon joncfrouwe,
Ghi zijt certeyn mijn lief alleyn.
Moet ic u derven, so lijde ic rouwe:
Ghi zijt mijn lief, mijns herten greyn.

2
Als ic dan peynse om dijn figuere,
Reyn bloeme yent, seer excellent
Door amoreusheyt, schoon creatuere,
Mijn herteken laet ick bi u ontrent.

3
Ghi zijt die liefste, ghi sultse blijven,
Spijt diet benijt, het moet ymmers zijn.
Het is mi solaes bi u te wesen,
Als liefde met liefde geloont mach zijn.

4
Ghi zijt die liefste int herte gepresen,
Boven silver, gout oft peerlen fijn.
Ick hope, ick sal noch bi u slapen,
Oft craey en sal gheen voghel zijn!

5
Vrou Venus' pacxken heb ic gheladen:
Ic ben dieghene diet draghen moet.
Al in mijn herteken ligdy begraven,
Ghi zijt dieghene diet mi doet.

6
Reyn lieflijck heelde, u minlijck wesen
Verdrijft den rouwe van dat herte mijn,
Als ick mach comen al sonder vreesen.
Ghi zijt mijn troost, mijn medecijn.

7
Ic hebt gheleert, ick salt onthouwen
- Hebbe ict anders wel verstaen -
Dat heete liefde wel mach vercouwen,
Mer reyne liefde en mach niet vergaen.

[p. 257]

 

8

 

‘Adieu’ schrive ick met droeven sinne,

 

Lief, peynst om mi als ick om dy.

 

Mijt quade tonghen, draecht reyne minne,

 

Mijn herteken laet ick u altoos bi.