Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 252]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 143

[p. 253]

110 Een amoreus liedeken

[Commentaar]

1
Moet mi, lacen, dijn vriendelijc schijn
Dus pijnlijc zijn,
Ghi liefste mijn,
In u ooghen, gelijc dat everswijn
Dangerues is, vol int bescheyden?
Al hadde ic den moet als peerlen fijn
En claer robijn,
Ghi stort dat herte mijn
Vol griefs, als water in den Rijn...
Ick lijdt van allen siden,
Hebt met mi doch medelijden!

2
Och mijn liefste lieveken snel,
Alle mijn ghequel
Mach niemant el
Dan ghi mineren also wel,
Dat is: midts dijns wijs beraden,
Wiens troost ic derf, noch een cranck ghestel,
Hoe dat herte snel
Doet u bevel
Int storten van uwen soeten rel
Die mi niet en can versaden.
Neemt mi doch in ghenaden.

3
Mijn reynste lief, vol eeren, benijdt
Ghi selve zijt,
Ick kendt, ick lijdt.
Beware u God gebenedijt.
Dijn sien is so vol weelden,
Wiens wesen so reyn, so eerbaer zijt!
Ter werelt wijt,
Met dij verblijt,
Ick beminne u als uus levens tijt.
Wat batet dat ict hele?
Ghi en moecht mi niet vervelen.

4
Kendt mi doch, die u jonste biet.
Voor nijders vliet,
Mer vrij aensiet.
Dat u is swaer, is mijn verdriet.
Ghestadich van motive,
Och edel lief, in duechden doorvliet,
Die mi den spriet
Van minnen schiet
En weet, ic en sal u laten niet,
En twijfelt niet: u eygen sal ic bliven.

5
Juno, Venus ende Pallas stranck,
Ghi hout mi in u bedwanck,
Vry ende vranc,
Want u gelaet wint al den danck,
So vriendelijck is u aenschouwen.
Tis recht dat u mijn jonste inspranck,
Wiens dicht oft sanc
Mi maect geclanck,
Want in der werelt ommeganc
Noyt vriendeliker van aenschouwe.
Ick blijve u goet ende getrouwe.

6
Neerstich ist mi dat ghi mi ontslaect
Ende al mishaeckt,
Wat liefde maeckt,
Wiens sinnen ghi hebt nu ontschaect
Ende laet vruecht vermincken.
Mer waert dat ghi mi wat trooste,
Daer nu na snaect,
Mijn siele waect,
Och lief, wilt mijns gedincken
Ende laet troost aen mi sincken.