Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 238]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 26

[p. 239]

104 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Ick weet een vrouken amoreus,
Die ic met herten minne.
Haer wesen is so gracieus,
Si staet in mijnen sinne.
Gestadich is si in alder stont,
Men vinter niet seer vele,
Want si heeft eenen rooden mont,
Twee borstkens ront
Ende een sneewitte kele.

2
Alle vroukens heb ic lief
Om eender vrouwen wille.
Om haer lijt mijn herte grief,
Heymelijc al stille.
Niet dan reyne eerbaerhede
En wil ic haer betooghen,
Want si heeft een geluwe hayr,
Een aenschijn claer
Ende daerop twee bruyn ogen.

3
Aen haer weet ic geen misset,
Des wil ic vruecht orboren.
Haer tandekens zijn also wit
Al warent fijn yvoren.
Haer lippen bloeyen als corael
Ende uutgedaelt van kinne.
Waert geen zonde int generael,
Dit ist principael,
Ic hielse voor een goddinne.

4
Moedich ende fier is die ganc,
Mer selden coemt si buyten.
Haer vingherkens spelen snarenclanck
Op harpen ende op luyten.
Haer tonge, waer ic vruecht bi gewan,
Spreect woorden van retorijcke.
Aerdigher en sach ick noyt an
Die vruecht ghewan,
Haer stemme singhet wel goede musijcke.

5
Van leden is si welghemaect,
Het schijnt een albasteren beelde.
Moecht icse noch aenschouwen moedernaect,
Dat waer mijn herteken een weelde.
Gondese mi dan haer ghebruyck,
Het mochte haer luttel deeren.
Want op haren witten buyc
Eenen swaerten struyc,
Dat waer al mijn begheeren.

6
Dit singhe ick uut jonsten reyn
Ter eeren van alle schoone vrouwen,
Want mijn lief in swerelts pleyn,
Op u staet alle mijn betrouwen.
Mocht mi ghebueren een cussen vrij
Van haer bloeyende wanghen!
Waer ghi zijt, lief, peyst om mi
Als ic om dy,
Daerna staet mijn verlanghen.

7
Princersse mijnder herten fijn,
Oorlof neme ic met desen,
Want u complexie is sanguijn.
Laet mi u dienaer wesen,
Schoon lief, al hoort ghi wat:
Quade tonghen die liefde scheeden.
Al hoor ic van u in die stadt
Nu dit, nu dat,
Ghi en moecht mi niet verleeden.