Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 230]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 65

[p. 231]

100 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Ick seg adieu:
Wy twee, wi moeten sceiden.
Tot op een nyeu
So wil ic troost verbeyden.
Ic late bi u dat herte mijn
Want waer ghi zijt daer sal ic zijn.
Tsi vruecht oft pijn,
Altoos sal ic u vry eygen zijn.

2
Mijns sins ghequel
Dat doet mi dicwils trueren,
Haer liefde rebel
Die doet mi therte schueren.
Tsceiden van u doet mi den noot,
Ic blijf gewont, ic segt u bloot.
Schoon bloeme minjoot,
U eygen blive ic tot in den doot.

3
Ic dancke u, lief,
Reyn minnelic lief gepresen!
Voor alle grief
So wilt mi doch ghenesen.
Dese niders fel met haer fenijn,
Si hebben belet ons blide aenschijn
Op dit termijn.
Altoos sal ic u vry eygen zijn.

4
Mijn hope, mijn troost,
Fortuyne sal noch keeren.
Lief, op mi gloost,
So sal mijn vruecht vermeeren.
Al moet ic derven mijn conroot
Ende blijven in dit lijden groot
Swaerder dan loot,
U eygen blijf ic tot in de doot.

5
Adieu, van mi
So zijt ghi nu gescheyden.
Een ander met dy
Sal hem nu gaen vermeyden,
Coragieus gelijc deverswijn.
Een amoreus cranselijn
Puer ist van dijn.
Altijt sal ic u vrij eyghen zijn.

6
Adieu schoon stadt,
Adieu prieel vol vruechden,
Reyn maechdelijck vat,
Daer wi tsamen verhuechden!
Gedenct den troost die ghy mi boet,
Ghi zijt mijn lief die ic noeyt en vloot.
Ic segt u bloot:
U eygen blive ic tot in de doot.