Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 202]

melodie Hs. Thysius, f. 358v

[p. 203]

87 Een oudt liedeken

[Commentaar]

1
Ic stont op hoogen bergen,
Ic sach ter zeewaert in:
Ic sach een scheepken drijven,
Daer waren drie ruyters in.
Den eenen stont in minen sin!

2
Den alderjoncsten ruyter
Die in dat scheepken was,
Die scanc mi eens te drincken
Den wijn uut een glas.
God loons hem, die dat was!

3
‘Ick brenghet u, cleyn haveloos meysken.
Ghi zijt van haven bloot:
Omdat ghy een cleyn haveloos meysken zijt,
Daerom ick u laten moet.
Ghi en hebter ja gheen goet!’

4
‘Ben ick een cleyn haveloose meysken,
Ick en bens alleyne niet!
In een cloosterken wil ic rijden.
God loons hem, diet mi riet
Dat ic uut alle genoechten sciet.’

5
‘Och joncfrou nonne, als ghy te clooster gaet
Ende als ghi wiinge ontfaet,
Hoe geerne soude ick weten
Hoe u die nonnecleyder staen,
Als ghi in een clooster wilt gaen!’

6
Mer doen si in dat clooster quam,
Haer vader die was doot;
Men vant in al mijns heren lant
Geen rijcker kint, ende was groot
Ende niet van haven bloot.

7
Den ruyter had so haest vernomen,
Hi sprac: ‘Sadelt mi mijn paert!
Dat si int clooster is gecomen,
Dat mijnder herten so sere deert:
Het is mi wel rijdens waert!’

8
Mer doen hi voor dat clooster quam,
Hi clopte aen den rinc:
‘Waer is dat joncste nonneken
Dat hier lest wiinge ontfinc?
Het is so schoonen kint!’

9
‘Dat alderjoncste nonneken
En mach niet comen uut;
Si sidt al hier besloten
Ende si is Jesus' bruyt,
Si looft hem overluyt.’

10
Dat alderjoncste nonneken
Ghinc voor den ruyter staen,
Haer hayrken was afgescoren,
Die minne was al ghedaen:
Nonnecleederen had si aen.

11
‘Ghi moecht wel thuyswaert rijden,
Stout ruyter, ghi moecht wel gaen!
Ghi moecht een ander verkiesen,
Mijn minnen is al ghedaen:
Ick hebbe een ander leven aenghegaen.

12
Doen ic een cleyn haveloos meysken was,
Doen stiet ghi mi metten voet,
Omdat ic jonc ende arm was.
Ic en hadde doen gheen spoet:
Stelt nu tevreden uwen moet!’