Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 162]

melodie depb 1539, nr. 149

[p. 163]

70 Een oudt liedeken

[Commentaar]

1
Het gheviel op eenen donderdach,
Ontrent der halver weken;
Doen quam mijn heer die cappelaen
Die Borchstrate inghestreken.

2
Doen hi al door dat doorken quam,
Die vrouwe sadt bi den viere.
‘Lieve vrouwe, waer is u man?
Laet ons maken goede chiere!’

3
‘Mijn man is van huys ghegaen,
Ghevaren metten schepe.
Ic duchte hi wedercomen sal,
Den hals die moet hi breken!’

4
Den dach die quam ten avontwaert,
Die man quam thuys gheganghen.
Ons Heere God van den hemel weet
Hoe hi daer was ontfanghen!

5
Hi nam dat rincxken in zijn hant,
Hi clopte al met sinne:
‘Staet op, Lisken, mijn getrouwe wijf,
Staet op ende laet mi inne!’

6
Doen hi al in der cameren quam,
Dat bedde was daer ghebroken,
Die eyerkens stonden daer ghedoopt,
Die doeierkens waren uutghesopen.

7
Hi nam dat broexken in zijn hant,
Hi taste al na die clincke.
Daer vant hi Willeken, zijn broeder zijn:
‘Och Willeken, wi hier alleyne zijn!’

8
‘Lieve man, wat hebdy ghemaect?
Wat hebt ghi nu ghebrouwen?
Ghi hebt die arme pape beschaemt,
Het sal u langhe berouwen!’

9
Die man die soude te bedde gaen,
Dat wijf en wouts niet ghedooghen.
Si stiet hem van den trappen af,
Daer viel hi twee blau ooghen.

10
Hi nam daer eenen groenen stock,
Hi smeet haren rugghe ontstucken:
‘Nu segghet mijn heere den cappelaen
Dat hi u dat aflecke!’

11
Die dit liedeken eerstwerf sanck,
Dat was een ruytersgheselle.
Hi drinct veel liever den Rijnschen wijn
Dan twater uuter Schelde!