Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie (2004)

Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

(2004)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 151]
65 Van mijn here van Lelidam [Commentaar] 1 Het was op eenen dijsendach Al in de sinxendaghen Dat grave Philips van Vlaenderlant Op Hollant wilde varen. 2 Hollant, dat en meende hi niet, Het was Brugghe, die edel stede reyne. ‘Mijn heeren, blijft mi allegader bi, Ende ghi ruyters groot ende cleyne.’ 3 Doen si bi der stede quamen, Een mijle buyten der vesten, Die Mechelaers trocken besiden af, Si en wilden op Brugghe niet vechten. 4 Mer doen si quamen by Sinte-Andries Al in die velden groene: ‘Mijn heeren, blijft mi allegader bi, Ghi ruyters stout ende coene.’ 5 Si ontwonden banieren ende standaert Al voor Sinte-Magdaleene. ‘Elck man si vier mannen waert! Dit is Hollant dat ick meene!’ 6 Doen sprac mijn heere van Lelidam: ‘Heere, wat wilt ghi maken? Daer gaet so menich frisch edelman Te Brugghe al op die straten!’ 7 ‘Och edel heere van Lelidam, Hoe coemt ghi nu dus bloode? Doen ghi Parijs driewerven wont, Ghi en dedes niet so noode!’
[pagina 152]
8 ‘Doen ick Parijs driewerven wan, Dat dede ick in vroomen strije, Mer ghi wilt die edel stadt van Brugghe Winnen met verraderije.’ 9 Doen si binnen die poorte quamen, Processie quam hem teghemoete. Dat cruyce spranc in vier quartieren Al voor des princen voeten. 10 ‘Och edel heere van Vlaenderlant, Hebt doch Gode voor ooghen! Dat ghi Brugghe wilt paelgieren, God en salts niet ghedooghen.’ 11 ‘Och edel heere van Lelidam, Hoe coemt ghi nu dus bloode? Doen ghi Parijs driewerven wont, Ghi en dedes niet so noode.’ 12 ‘Doen ic Parijs driewerven wan, En was ic in gheenen noode, Mer voorwaer so ben ick nu: Die Brugghelingen sullen mi dooden! 13 Men hale mi broot ende wijn Ende wilt mi drincken gheven. Het sal mijn laetste maeltijt zijn, Te Brugghe worde ick versleghen!’ 14 Doen dranck mijn heere van Lelidam, Hi beval hemselven te Gode. Mer eer den dach ten avont quam Was hi in grooten noode.
[pagina 153]
15 Doen si bi die Vrydaechsmerct quamen, Si moesten hem doen ghenieten. Die Pijckaerts spanden haer boghe snel Ende ghinghen so seer schieten. 16 Die Brugghelingen brochten haer bussen voort Ende ghinghen doe seer schieten, Die Pijckaerts spanden haer boghen snel, Dat hem wel mochte verdrieten! 17 Men ghinck daer houwen ende slaen So seer boven maten, Si en constens ontrijden noch ontgaen, Si moesten daer haer leven laten. 18 Lelidam riep: ‘Ransoen, ransoen! Laet mi mijn lijf behouden. Ick sal mi in een schale weghen doen Ende al van fijnen goude.’ 19 ‘Dijn silver noch dijn roode gout En mach u al hier niet baten. Lelidam, al waert ghi noch so stout, Ghi sulter hier u leven laten.’ 20 Daer bleef die edel heere doot, Verslegen al op die strate. Noyt en quam hi in meerder noot: God gheve zijn arme siele bate. 21 Sinte-Donaes in die kercke, Daer leyt hi begraven, Die edel heere van Lelidam: God wil zijn siele laven.

Vorige Volgende