Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 132]

melodie Hs. Ulm, f. 20r

[p. 133]

57 Van den regulier moninck

[Commentaar]

1
Hier beghinnen wi nu an
Een nyeuwe liet te singhen,
Ende singhen van eenen regulier moninck
Ende van eender naeyerinne.

2
Die regulier in een waertshuys quam,
Hi vraechde: ‘Wat hebdy te eten?
Ick soude tot eender naeyerssen gaen,
Het was mi bina vergheten!’

3
Doen hi totter naeyerssen quam,
Hi wert seer wel ontfanghen.
Si nam hem in haren witten arm
Ende si aten met malcander.

4
Doent was aen der middernacht,
Si hoorden dat clocxken clincken.
‘Staet op, staet op, goet regulier moninck!
Die metten moet ghi singhen!’

5
Doen dat clocxken gheluyt was,
Hi soude gaen in der metten.
‘Och, wiste dit mijn heere den abt,
Hi soude mi selver wecken!’

6
Doen die moninc in den ommeganck quam,
Die abt die quam hem teghen.
‘Bona dies, bona dies, ghi regulier moninc.
Waer hebdy te nacht gheleghen?’

7
‘Daer ick te nacht gheleghen hebbe,
Daer was ic seer wel ontfanghen.
Men schencte mi daer den coelen wijn,
Ic lach in mijns liefs armen.’

8
Die abt al tot den moninck sprack
Met also soeten worden:
‘Nu segt mi, goet regulier moninck,
Houden dat onse oorden?’

9
Doen die moninc in der kercken quam,
Die broederen liepen tesamen.
Die een moninc al tot den anderen sprack:
‘Desen moninck willen wi verbannen!’

10
En dat verhoorde de regulier moninck,
Hi liet zijn capken vallen:
‘Soude mi die nayersse niet liever zijn,
Mer dan mijn broeders allen?’

11
Die ons dit liedeken heeft ghemaect,
Hi hevet seer wel ghesonghen.
Dat heeft ghedaen een regulier moninck,
Uut der cappen is hi ontspronghen.