Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 120]

melodie Fruytiers 1565, nr. 52

[p. 121]

54 Van den boonkens

[Commentaar]

1
Ghi sotten ende sottinnekens,
Ghi meyskens also net,
Al sidy sot van sinnekens,
Ghi hoort doch altemet!
En waddinghe dat u let,
Ghi clappaerts ende clappeyen,
Die haren clepel breyen
En die den sotten man leyen,
In weelden met ons reyen?
Ghesellekens, wacht u ghy:
Als die boonen bloeyen,
Ghi coemt hem veel te by!

2
Ghi jongers van quaden lucke,
U selven qualijc besteet.
Ghi hebt al van den rucke
Veel meer wel, dan ghi weet:
In u is een deel ghespeet!
Al sidy van Poverendijcke,
Ghi maect u selven rijcke;
Al en hebdy bed noch tijcke.
Ghi en kent nau uus gelike!
Nu hoort, altesamen vrij:
Als die boonen bloeyen,
Ghi coemt hem veel te by!

3
Aechtken ende Nelleken,
Die met den koers beroct
Besoecken aent cappelleken
Aldaer men kermesse hot:
Ende so paeyen si den sot!
Hanneken ende Lijsken,
Si singhen gelijck een cijsken,
Si volghen met een rijsken,
Dan gaen si met een wijsken,
En spelen ghinghen si.
Als die boonen bloeyen,
Ghi coemt hem veel te by!

4
Dan zijnder dese schoonen joncfroukens
So magher als een vloo;
Si terden met haren voetkens
Ten tween wel over een stroo,
Ende si scheren den sot also.
Siedy op haer stipkens,
Si douwen toe haer lipkens.
Men sietse maeyen vitsekens,
Oft si vercopen haer trouwekens:
Och kinders, hoe flau sidi!
Als die boonen bloyen,
Ghi coemt hem veel te by!

5
Dan isser menich polleken
So aerdich op den tre;
Si draghen een silver dolleken,
Een mesken fraey van sne
Ende een bonten calierken me.
Dan trouwen si een motteken
Oft een ghebroken potteken,
Si torten so lief int rotteken.
Men vint so menich sotteken,
Al segghen die lieden: ‘Tfy!’
Als die boonen bloeyen,
Ghi coemt hem veel te by!

6
Ghi sotten, stijf in de kaken,
Die roeren haren duym:
Men sal haer twee oren maken,
Haer kaken zijn ruym
En ghi zijt so vrijen sluym!
Ghi trect te stijf die schuyte!
Die blaser, dye is seer lanck,
U keel is wijt, u voet is manc.
Wanneer dye clepel hevet sinen swanck,
Hoe ruyterlijc fluyten si by!
Als die boonen bloeyen,
Ghi coemt hem veel te by!

[p. 122]

 

7

 

Mans met witte cransen,

 

Si trouwen een jonck wijf,

 

Die op twee cruycken dansen:

 

Is dat niet een sot bedrijf?

 

Ende haer leden zijn also stijf,

 

Si hebben haer cans verkeken,

 

Tfledercijn, dat zijn de treken!

 

Haer nose, haer ooghen leken,

 

Si en connen die vrouwengebreken

 

Niet meer gepaien vri.

 

Als die boonen bloeyen,

 

Ghi coemt hem veel te by!

 

 

 

8

 

Een lammen dove poppe,

 

Een out verompelt vel,

 

Ende die haer speten oppe

 

Om eenen jonghen ghesel:

 

En ghi ketelt u, dat ghi lacht!

 

U lippen ende u toten

 

Sijn u te seer ontschoten:

 

U rompen ende u toten,

 

U fronsen zijn gestoten.

 

Och pittekens, hoort na mi:

 

Als die boonen bloeyen,

 

Ghi coemt hem veel te by!

 

 

 

9

 

Ghi moniken met grote hopen,

 

Die sot van weelden wert,

 

Baghinnen uutgheloopen,

 

Bogaerden wit ende swaert,

 

En alom een commeermert:

 

Si doen int coren hinder

 

So dat die bastaertkinder

 

Loopen hier ende ghinder.

 

Ghi broeder Jan de Minder,

 

Bagutte, wie dat si:

 

Als die boonen bloeyen,

 

Ghi coemt hem veel te by!

 

 

 

10

 

Ghi weeuwen, die altijt moeten

 

Hebben eenen man:

 

Si seyt dat si haer voeten

 

Ooc niet verwarmen en can.

 

Hout al aen dat selfs krakeel,

 

Coemt met die sotten int prieel,

 

Wacht u van de boefkens heel!

 

Ghi hebt al wat, die meestendeel,

 

Het si ooc wie dat si.

 

Als die boonen bloeyen,

 

Ghi coemt hem veel te by!