50 Een nyeu liedeken
[Commentaar]
Ghesellekens van herten coene,
Weest vrolijck nu ter tijt!
Die somer coemt in saysoene,
Wi moghen wel zijn verblijt.
Die boonen beghinnen te bloeyen,
Die sonne climt so hooge,
Die sotten beghinnen te groeyen,
Die weghen worden drooghe.
Ghesellekens, en laet u niet bedwingen,
Noch jonghe meyskens mede:
Loopt vry danssen ende springen
Oft gaet wandelen buyten der stede.
Ende maken een blijde abuys.
Condt ghi aen u boel gheraken,
Brenghet den meelbuydel vry thuys!
Daer isser so vele bestoven,
Metten meelbuydel ghequelt:
Ridders, jonckers uuten hoven,
Die joncfrouwen zijnder mede ontstelt;
Si nemen den meelbuydel in de hant;
Doorwaerders ende advocaten,
Wi hebbender af tverstant.
Trompers, pijpers ende tamboeren,
Die metten meelbuydel bestoven zijn,
Die gaerne den elleboghe roeren,
Si drincken so geerne den wijn.
Wilt Sinte Reynuutswaert varen!
Tschip leyt buyten der stadt,
Al soudt wijf en kinderen ontsparen,
Dan comen wi thuys ghelopen,
Om tghelt te crijghen, als men mach;
Al souden wi tgaren van den haspel vercoopen
Om te betalen ons gelach,
Al soudet ghi cleederen hueren
Daer ghi mede ter feesten gaet:
Willet vrolijck avontueren,
Niemant en weet van uwen staet.
Latet sotteken vry uutkijcken
Uuter mouwen, en hebbet gheenen vaer.
Wilt u metten meelbuydel bestrijcken
Ende slaept metten molenaer,
Ghi meyskens, wilt dit onthouden,
Die ick niet ghenomen en can:
Ghi loopt so gaerne om trouwen
Ende hadt gaerne eenen man.
Si zijn so gaerne bestoven
Metten meelbuydel, so grooten hoop,
Hout selve den quaetsten coop.
Wilt met die lendenen wercken,
Oudt, jonck, sterck ende cranck:
So moechdy die werelt verstercken
Ende die molenaer, die weets u danck!
|
|