Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 94]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 98

[p. 95]

40 Een amoreus liedeken

[Commentaar]

1
Een jonghe maecht heeft mi gedaecht
Te comen in haer camerkijn.
Stout, onversaecht, heb ict gewaecht.
Ick was bespiet: van nijders fenijn
Sal ick noch moeten in drucke zijn
Want si mi liefde heeft bewesen.
Mocht si gebueren mi, mocht si gebueren mi,
En so waer ick vrij
Van alle mijnen druck ghenesen.

2
Haer aenschijn claer heeft mi, voorwaer,
Mijn oochskens al te seer verblent.
Dat ic haer in drucke ende vaer,
Dat is den hoochsten Heere bekent.
Had ic mijn lieveken hier present,
So waer mijn vruecht verresen.
Mocht si gebueren mi, mocht si gebueren mi,
Ende so waer ic vrij
Van alle minen druck ghenesen.

3
En al om mijn lief lijde ic miskief,
Want icse selden spreken mach,
Mer als een dief lijde ic miskief.
Mocht icse versoecken, nacht ende dach!
Dat wildi hooren: mijn geclach
Van mijnen lieveken ghepresen;
Mocht si gebueren mi, mocht si gebueren mi,
Ende so waer ic vrij
Van alle minen druc ghenesen.

4
Princersselijc aensien moet ic haer bien
Boven al die leven int aertsche dal.
Al moet ic van haer vlien, door nijders bespien,
Ic hoopt niet langhe dueren en sal,
Want God die Heere is boven al.
So wil ic swijghen met desen:
Mocht si gebueren mi, mocht si gebueren mi,
Ende so waer ic vrij
Van alle minen druc ghenesen.

Mint, daer ghi trouwe vint.