Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 78]

melodie Reutterliedlin 1535, nr. 12

[p. 79]

31 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Dat meysken opter laden lach,
Si weende also seere:
‘Hadde ick nu eenen knaep
Die mi dat luytken sloech
Ende ic een kindeken van hem droech!’

2
Dat verhoorde een jonghe knaep,
Een knaep, die was stout.
Hi dede een veelken maken
Van silver ende van roode gout.
‘Ay mi, lieve meysken, ghi valt mi seer bout!’

3
Doen dat veelken ghemaket was,
Hi ghinck voor zijns liefs dore.
‘Schoon lief, zijt ghi daerbinnen,
Daerbinnen, so coemt hiervore:
Ay mi, lieve meysken, hoe beval ic dy?’

4
‘Ghi bevalt mi uutermaten wel,
Met dy vaer ick van heen
Over die groene heyde
Vader ende moeder te leyde.
Ay mi, lieve lantsknecht, ick ben bereyt!’

5
Als si op der heyden quam,
Die heyde was lanck ende groot.
‘Had ick nu ros ende waghen
Die mi weynich droech.
Ay mi, lieve lantsknecht, ick ben so moede!’

6
‘Ros ende waghen en heb ic niet,
Maer eenen bedelaerssack.
Mach ick u daermede helpen,
Ick hanghen u aen den nack.
Ay my, lieve meysken, hoe bevalt u dat?’

7
‘Ick en ben gheen bedelersse,
Noch oock gheen bedelaerskint.
Ick ben eens coopmans dochter,
Te Covelens op den Rijn.
Ay, lieve lantsknecht, ic vaer van dy!’

8
‘Sidy eens borghers dochter
Te Covelens al op den Rijn,
So ben ick eens visschers sone
Te Walckenborch al op die merct.
Ay mi, lieve meysken, hoe beval ic dy?’

9
Die ons dit goede liedeken sanc
Ende wel ghesonghen had,
Hi hevet wel gesonghen,
God gheve hem een goet jaer.
Een schoon vrou had hi met hem gaen.