Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 68]

melodie Fruytiers 1565, nr. 15

[p. 69]

27 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Den lustelijcken mey is nu in den tijt
Met sinen groenen bladen;
Int lievelijc aenscouwen, ghi die Venus' dienaers zijt,
Men mach u niet versaden;
Want bi des meys virtuyt
So menich cleyn voghelken ruyt,
Sijnen sanck is soet om hooren.
Dies willen wi vruecht orbooren.

2
Bedrijft solaes, genoechte ende vruecht,
Die blomkens staen ontploken.
Coemt met u lieveken buiten in des veldekens juecht:
Die cruyden staen seer soet van roken.
Si staen net ende reyn
In dat soete lustelijcke pleyn,
Daer siet mense juechdelijck bloeyen
Door des soeten meyschen daus bespoeyen.

3
Die nachtegael singhet nacht ende dach
Met menich dierken cleyne,
Want ghi die Venus doet gewach,
Wendt u ten veldekens reyne.
Ende wilt ons comen bi,
Weerste lieveken, - ic (ende ghi)
En acht gheen nijders bespringhen -
Ende helpt ons den mey inbringhen.

4
O Venus, had ick mijn lieveken alleyn,
Het soude mijnder herten lusten;
Ende wi tsamen laghen op een beddeken cleyn
Daer ick bi haer mocht rusten;
Ende wi daer speelden moedernaect
Also men die bervoete kinderkens maect,
So soude ic mijn lieveken ghebruycken
Ende in mijn armkens luycken.

[p. 70]

 

5

 

Amoreuse lievekens zijn hier vergadert,

 

This elcken een melodie

 

Als deen gesichte dander verclaert,

 

Scout alle melancolie.

 

Haer caecxkens zijn van coluere root

 

Ende hoe menich versuchten groot

 

Geeft elc zijn liefken int wesen.

 

Een soenken van u, schoon lief, salt genesen.

 

 

 

6

 

Oorlof, princelijc lief, seer amoreus,

 

Nu bidde ic u om een bede:

 

Neemt desen mey in dancke, seer coragieus,

 

Ende bewaert hem na reynder sede.

 

Thoont ons u ghetrouwige jonste fier

 

Al onder desen soeten eglentier.

 

Wilt uut den slape ontspringen

 

Ende helpt ons vrolijc singhen.