Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 54]

melodie Souterliedekens 1540b, ps. 137

[p. 55]

23 Van vrou van Lutsenborch

[Commentaar]

1
Die mi te drincken gave,
Ic songhe hem een nieuwe liet,
Al van mijn vrouwe van Lutsenborch:
Hoe si haren lantsheere verriet.

2
Si dede een briefken scrijven,
So veere in Gulcker landt,
Tot Frederic haren boele:
Dat hi soude comen int lant.

3
Hi sprac tot sinen knapen:
‘Nu sadelt mi mijn paert.
Tot Lutsenborch wil ic rijden,
Het is mi wel rijdens waert.’

4
Als hi te Lutsenborch quam,
Al voor dat hooge huys,
Daer lach de valsce vrouwe
Tot haerder tinnen uut.

5
Hi sprac: ‘God groet u, vrouwe,
God geve u goeden dach.
Waer is mijn here van Lutsenborch
Dien ic te dienen plach?’

6
‘Ic en derfs u niet wel seggen,
Ic en wil u niet verraen.
Hi is heden morghen
Met sinen honden uut jaghen ghegaen.

7
Hi reedt heden morghen,
Al in dat soete dal,
En daer suldi hem vinden
Met sinen hondekens al.’

8
Hi sprack tot sinen knape:
‘Nu sadelt mi mijn paert!
Ten dalewaerts wil ic rijden,
Het is mi wel ridens waert.’

9
Als hi bi der jachten quam,
Al in dat soete dal,
Daer lach die edel heere
Met sinen hondekens al.

10
Hi sprac: ‘God groet u, heere,
God gheve u goeden dach.
Ghi en sult niet langer leven
Dan desen halven dach.’

11
‘Sal ick niet langher leven
Dan heden desen dach?
So mach ict wel beclaghen
Dat ic oyt mijn vrou aensach!’

12
Hi sprac tot sinen knape:
‘Spant uwen boghe goet
Ende schiet mijn here van Lutsenborch
In zijns herten bloet!’

13
‘Waerom soude ic hem scieten?
Waerom soude ick hem slaen?
Ick hebbe wel seven jaer
Tot zijnder tafelen ghegaen.’

14
‘Hebdy wel seven jaren
Tot zijnder tafelen ghegaen?
So en dorfdi hem niet schieten,
Noch niet ter doot slaen.’

[p. 56]

 

15

 

Hi tooch uut zijnder scheyden

 

Een mes van stale goet.

 

Hi stac mijn here van Lutsenborch

 

In zijns herten bloet.

 

 

 

16

 

Hi sprac tot sinen knape:

 

‘Nu sadelt mi mijn paert.

 

Tot Lutsenborch wil ic riden,

 

Het is mi wel rijdens waert.’

 

 

 

17

 

Als hi te Lutsenborch quam,

 

Al voor dat hooghe huys,

 

Daer quam de valsce vrouwe

 

Van haerder tinnen uut.

 

 

 

18

 

‘Vrou, God seghen u, vrouwe,

 

God gheve u goeden dach.

 

Uwen wille is bedreven.

 

U verraderie is volbracht.’

 

 

 

19

 

‘Is mijnen wille bedreven?

 

Hebdi mijnen sin volbracht?

 

So doet mi sulcken teyken

 

Dat ic daeraen geloven mach.’

 

 

 

20

 

Hi troc uut sijnder scheyden

 

Een swaert van bloede root.

 

‘Siet daer, ghi valsce vrouwe!

 

Uus edel lantsheeren doot!’

 

 

 

21

 

Si trock van haren halse

 

Van peerlen een cranselijn.

 

‘Hout daer, mijn liefste boele,

 

Daer is die trouwe van mijn.’

 

 

 

22

 

‘Uwe trouwe en wil ic niet,

 

Ic en wille niet ontfaen.

 

Ghi mocht mi ooc verraen,

 

Ghelijc ghi uwen lantshere hebt ghedaen.’

 

 

 

23

 

Hi troc uut zijnder mouwen

 

Een siden snoerken fijn.

 

‘Hout daer, ghi valse vrouwe!

 

Ghi sulter bi bedrogen zijn!’

 

 

 

24

 

Te Lutzenborch op de mueren

 

Daer loopt een water claer.

 

Daer sit vrou van Lutzenborch

 

Int heymelic ende int openbaer.