Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

(2004)–Anoniem Antwerps liedboek– rechtenstatus



[pagina 46]
20 Een liedeken van Sint Jacob [Commentaar] 1 Dats wildi van der waerheyt horen singen? Rijc Heer God, so latet mi volbringen, Die waerheyt, die ic u singhen sal: Van vader ende van sone, Een wonderlijck gheval. 2 Die vader sprack tot sinen sone met liste, Een so goeden bevaert dat hi wiste, Al op den wech Sint Jacobswaert. Hi wilde wel versoecken Den milden onghespaert. 3 Mer doen si aen den wege quamen gaende, Eens waerts huis dat si daer vonden staende. Die vader totten sone sprack: ‘Wi willen ons ghelt verteeren Ende houden ons ghemack.’ 4 Die weert sprack tot alle sine gasten: ‘Ick hebbe ons bereyt al van den besten; Eet, drinct ende weset vro! Wi willen genoechte hantieren!’ Dat sprack die weert also. 5 Mer doen die goede broeders waren geseten, Die dochter van den huyse quam ghestreken, Costelijck in dier ghewaet. Den alderjoncsten broeder Thoonde si een fier ghelaet. 6 Die dochter sprac tot haren vader bouden: ‘Den alderjoncsten broeder wil ic behouden, Want hi is edel ende fijn. Scheyt hi nu van henen, So swijcket dat herte mijn!’
[pagina 47]
7 Die vader van sinen sone dat verhoorde. Hi antwoorde met so soeten woorde: ‘Mijn sone met mi ende ick met hem, Wi willen Sint Jacob besoecken Als warachtich pelgrem.’ 8 Tsavonts, als die broeders slapen ginghen, Die dochter peynsde om haer valsce dingen Ende si nam eenen vergulden nap. Met verradenissen Stacken si in des vaders sack. 9 Tsmorgens, als die broeders waenden gangen, So quam die valsche weert en dedese vangen. Die weert tot sinen rechter sprac: ‘Dese heeft mi ghestolen Mijnen vergulden nap!’ 10 Die sone van sinen vader dat verhoorde. Hi antwoorde met so soeten worden: ‘Ic wil voor mijnen vader staen. Alle sine schulden Wil ick op mi ontfaen.’ 11 Die heeren daertoe in rade ghinghen: Den sone dat si voor den vader hinghen, Den oudtsten broeder lieten si gaen. Mer hoe dat spel ten eynde quam, Dat sult ghi verstaen. 12 Mer doen die vader tot Sint Jacob quam, Hi sprac: ‘Heer Sint Jacob, wat heb ic misdaen? Ick hebbe verloren mijnen sone Buyten sinen schulden! Helpt, Heere God uuten throone!’
[pagina 48]
13 Die vader offerde ende quite sijn bevaert, Ende ginck wederom tsinen landewaert. Daer hi sinen sone quam bi, ‘Och sone,’ sprack hi, ‘sone, Dese bevaert schencke ick dy.’ 14 Die sone tot sinen vader sprac wederomme: ‘Die bevaert is u gheworden suer om doene. Verblijt u nu ende weset vro. Sinte Jacob heeft mi geholpen, Maria uut alder noot.’ 15 Die vader verhoorde dat so gheringhe, Hi ghinck tot dier herberghe binnen. Daer laghen drie hoenderen bi den vier. Doen sprack tot hem die valsche waert: ‘Wat dinghe doet ghi hier?’ 16 ‘Ic ben dieselve broeder die Sint Jacobs ginc, Doe men mijnen sone aen der galgen hinck. Mijn sone leeft noch, hi en is niet doot! Sint Jacob heeft hem geholpen, Maria uut alder noot.’ 17 Die valsche waert began te grimmen: ‘Waerom liechdy met uwen schimmen? Tis also waer, al overluyt, Als dese ghebraden hoenderen Vlieghen ter doren uut!’ 18 Mer eer die waert dat woort uutsprack, Deen hoen na den anderen van den speet brac. Si vloghen opter straten, Si vloghen op Sinte Dominicus huys, Daer alle die broeders saten.
[pagina 49]
19 Mer doen die heeren dat verhoorden, Si riepen alle met luyde woorden: ‘Wel op, pastoor ende cappellaen! Wi willen met processie Onder dat gherechte gaen.’ 20 Mer doen si onder dat gerechte quamen, Den ontschuldighen man dat si afnamen, Den waert dat men voor hem hinck. Die dochter wert ghedolven, Si haddet wel verdient. 21 Dit liedeken dat wi singhen is seker waer. Sinte Jacob dede groot miracel daer. Veel broederen tuyghent ooc met dien, Die met haren ooghen Dit wonder hebben ghesien.

Vorige Volgende

20 Een liedeken van Sint Jacob