Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 36]

melodie depb 1539, nr. 161

[p. 37]

15 Een nyeu liedeken van Claes Molenaer

[Commentaar]

1
Claes molenaer en zijn minneken
Si saten te samen al in den wijn;
Van minnen wast dat si spraken.

2
‘Och Heyle, wel lieve Heyle mijn,
Die valsche tonghen die wroeghen mi.
Ick sorghe, si sullen mi dooden!’

3
Een corte wijle en was daer niet lanck,
Daer werden boden om Claes molenaer gesant
Dat hi voor die heeren soude comen.

4
Als Claes molenaer voor die heren quam,
Die heeren ghinghen in rade staen,
Hoe wee was hem te moede!

5
‘Claes molenaer, een sake die wi u vraghen:
Die bonte cleederen die ghi draghet
Moechdijse wel draghen met eeren?’

6
‘Dese bonte cleyderen die ick draghe,
Die gaf mi een so schoonen maghet;
Si salder mi wel gheven meere.’

7
Si gaven hem penninghen in zijn hant.
‘Claes molenaer, ghi moet gaen rumen tlant,
Bruynswijck moet ghi nu laten!’

8
‘Adieu Bruynswijck, adieu mijn lant!
Adieu mijns herten een vergulden pant!
Ick come daer noch tavont slapen.’

9
Die valsche tonghe verhoorden dat;
Si volchden Claes molenaer tot op sinen stap
Ende brochten hem tsavonts gevangen.

[p. 38]

 

10

 

Als hi te Bruynswijck binnen quam,

 

Hoe weenden die vrouwen, hoe loegen de mans,

 

Hoe wee was hem te moede!

 

 

 

11

 

Mer weet ghi wat Claes molenaer sprac

 

Als hi daer voor die heeren tradt

 

Met sinen lachenden monde?

 

 

 

12

 

‘Heer schouteet, ghi hebt drie dochterkijn;

 

Ghi meynt datse alle drie maechden zijn,

 

Mer lacen, si en zijn gheen van allen.

 

 

 

13

 

Die eene dat is mijn minnekin,

 

Die ander draecht van mi een kindekijn,

 

Ende bi die derde hebbe ic geslapen!’

 

 

 

14

 

‘Heer schouteet, en treckes u niet an!

 

Hi spreect als een verwesen man;

 

Hi en weet niet wat hi clappet.’

 

 

 

15

 

Mer weet ghi wat Claes molenaer sprac

 

Als hi al op die leeder tradt

 

Met sinen verbonden ooghen?

 

 

 

16

 

‘In alle Bruyningen en staet niet een huys,

 

Daer en gaet een jonge Claes molenaer uut

 

Oft een vrou molenarinne!’

 

 

 

17

 

‘Claes molenaer, nu laet u clappen staen!

 

En dede u clappen, ghi wares ontgaen,

 

Mer nu moet ghi ymmers hangen.’